Αρθρο του Δημήτρη Καρύδη
Τα έργα της Κέρκυρας έχουν μείνει ανολοκλήρωτα. Κουφάρια σπαρμένα σε όλο το νησί για τα οποία κανείς δε λέι κουβέντα.
Κανείς δε λέει κουβέντα ούτε για τα λεφτά του έλληνα φορολογούμενου που πληρώνει το δημόσιο κάθε χρόνο σε νοίκια για να στεγάσει τις δημόσιες υπηρεσίες του.
Κανείς δε λέει κουβέντα................................
για τα έργα που δεν έχουν προγραμματιστεί και χρειάζεται επειγόντως το νησί.
Μέσα σε τέτοιο κλίμα γίνεται η συζήτηση για τα φράγματα και την αναγκαιότητα του έργου, την προσπάθεια διασφάλισης των απαιτούμενων πόρων, τη μη ένταξή του στο ΕΣΠΑ αλλά στο τομεακό του Υπουργείου και διάφορα άλλα….
Στο ερώτημα αν υπάρχουν ευθύνες οι περισσότεροι θα σας πουν ότι φταίει η Αθήνα, το αθηνοκεντρικό κράτος, τα υπουργεία κλπ.
Μερικοί βάζοντας λίγο νερό στο κρασί τους συμπληρώνουν ότι έχουμε και εμείς ευθύνες.
Η ουσία όμως είναι άλλη. Σε ποιο πολιτικό προσωπικό θα αναθέσουμε την ευθύνη της Περιφέρειας; Σε αυτό που εδώ και δέκα χρόνια δεν μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην ολοκλήρωση ενός έργου; Σε εκείνους που δεν μπόρεσαν να κάνουν αυτό που ίδιοι διακηρύσσουν δηλ. «διεκδίκηση» και «αγώνα»;
Σε ποιους θα αναθέσουμε την ευθύνη διεύθυνσης των Επτανήσων; Σε αυτούς που απέναντι στα μικρά και μεγάλα ντόπια συμφέροντα και άλλα δεν σήκωσαν μία ισχυρή αντίσταση;
Σε εκείνους που λειτούργησαν στα πλαίσια του «ρεαλισμού» και της υποτιθέμενης «αποτελεσματικότητας»;
Και ενώ αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα θα έπρεπε να απασχολούν το υπάρχον "πολιτικό προσωπικό", αυτοί δεν έχουν το σθένος, τη λεβεντιά, την αρχοντιά, να παραδεχθούν ότι εκτός από αυτούς υπάρχουν και καλύτεροι.
Κι ακόμα ότι υπάρχουν- εκτός από αυτούς- κι άλλοι που έπρεπε να αναλάβουν δημόσια αξιώματα και να δοκιμαστούν.
Λες και πήραν εργολαβικά τους θεσμούς και τα αξιώματα.
Δυστυχώς με λύπη διαπιστώνουμε ότι ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε και ο Καλλικράτης δεν υπάρχει πια…..
