«Μια σύντομη ιστορία
Εκείνος από την Κοζάνη.
Ένα από τα έξι παιδιά του εκπαιδευτικού του Γιαννάκη, που τελικά έψαξε τον δικό του δρόμο και μετά από χρόνια ωρομίσθιος και αναπληρωτής , έγινε κλέφτης.
Εκείνη ένα από τα τέσσερα παιδιά ονομαστής οικογένειας που έμεινε άστεγη όταν οι οι τράπεζες πήραν το σπίτι τους στα Σέρβια….»*................Κυρία Διαμαντοπούλου στις 26/02/2008 συνυπογράφετε μαζί με άλλους 16 βουλευτές την παρακάτω ερώτηση προς τον τότε «ανεκδιήγητο» υπουργό Παιδείας :
Αθήνα, 26 Φεβρουαρίου 2008
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων κ. Στυλιανίδη
ΘΕΜΑ: Σε πολύχρονη πολιτική ομηρία οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί! – Εργασιακή ανασφάλεια, ανασφάλεια σε σχέση με την απόληψη των αποδοχών, συνεχής ταλαιπωρία με την ανορθολογική αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος υπονομεύουν την προσφορά τους και την προσωπική και επαγγελματική τους ζωή! – Κάθε είδους «παράγοντες» έχουν στο χέρι τους την εργασιακή τύχη των νέων εκπαιδευτικών!
Βασική συνιστώσα επιτυχίας ενός εκπαιδευτικού συστήματος είναι οι εκπαιδευτικοί. Σε ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα είναι απαράδεκτη η χρόνια απασχόληση μεγάλου μέρους του προσωπικού με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, όπως η αναπλήρωση και η ωρομίσθια απασχόληση.
Σε κάποιες μάλιστα ειδικότητες η απασχόληση αναπληρωτών ή ωρομισθίων εκπαιδευτικών τείνει να γίνει «θεσμός»! Ένας «θεσμός» ο οποίος εκθέτει τους εκπαιδευτικούς σε πολιτική ομηρία, δεν τους επιτρέπει να σχεδιάσουν την ζωή τους και τους κρατά επί χρόνια σε εργασιακή ανασφάλεια: Δεν γνωρίζουν αν θα απασχοληθούν και την επόμενη σχολική χρονιά, πού θα υπηρετήσουν, αν θα πληρώνονται στην ώρα τους! Ταυτόχρονα είναι αδύνατη η οργανική σύνδεσή τους με το σχολικό περιβάλλον και την συγκεκριμένη σχολική κοινότητα, λόγω της εφήμερης υπηρεσίας τους! Το πρόβλημα είναι ακόμη πιο οξυμένο για τους διδάσκοντες στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη: 4.000 άτομα απασχολούνται με δίωρη, τρίωρη ή τετράωρη διδασκαλία την εβδομάδα!
Ειδικά το ζήτημα του τόπου και του σχολείου απασχόλησης γίνεται συχνά αντικείμενο κάθε λογής «εκδουλεύσεων» από ποικίλους «παράγοντες» της διοίκησης της εκπαίδευσης, πολιτικά πρόσωπα και δίκτυα πελατειακών σχέσεων, εξουθενώνοντας ηθικά τους νέους εκπαιδευτικούς. Για να καταδείξουμε το μέγεθος και την ένταση του προβλήματος και των πιέσεων, αναφέρουμε εδώ το παράδειγμα καθηγητή από τα Τρίκαλα, ο οποίος έχει υπηρετήσει στον Αγιο Ευστράτιο, στην Λήμνο, στην Πάρο, στην Αντίπαρο και στην Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς το παράδειγμα δεν είναι ούτε ακραίο, ούτε σπάνιο!
Υπό τις συνθήκες αυτές εργασιακής και κοινωνικής ανασφάλειας, αλλά και υπό την πίεση και τον εκμαυλισμό δικτύων πολιτικής πελατείας, δεν είναι δυνατόν να απαιτηθούν από τους εκπαιδευτικούς των συγκεκριμένων κατηγοριών υψηλές αποδόσεις στην τάξη και γενικότερα στην εκπαιδευτική διαδικασία! Η αδικία δε συνεχίζεται και μετά την τυχόν μονιμοποίησή τους, καθώς ο χρόνος κατά τον οποίο υπηρέτησαν ως αναπληρωτές δεν υπολογίζεται για την υπηρεσιακή τους εξέλιξη!
Κατόπιν των ανωτέρω
Ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός
1. Ποια είναι η συνολική θέση του υπουργείου έναντι της απασχόλησης στην εκπαίδευση αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών;
2. Ποιος είναι ο δικαιολογητικός λόγος των εργασιακών σχέσεων αυτού του τύπου, σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιείται, σε ποιο ποσοστό επί του συνολικού υπηρετούντος εκπαιδευτικού προσωπικού ή του εκπαιδευτικού προσωπικού κάθε σχολικής μονάδας και για πόσο χρόνο;
3. Ποια είναι η θέση του Υπουργείου Παιδείας έναντι δύο βασικών από τα πολλά δίκαια αιτήματα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών:
3.1. Θέσπιση μεγίστου χρόνου παραμονής στην αναπλήρωση όχι μεγαλύτερου των δύο διδακτικών ετών, μετά την συμπλήρωση του οποίου, οι αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί να διορίζονται μόνιμα στη δημόσια εκπαίδευση, καταλαμβάνοντας οργανικές θέσεις διδασκόντων;
3.2. Οι προϋπηρεσία εκπαιδευτικών ως αναπληρωτών ή ωρομισθίων να υπολογίζεται, μετά τον μόνιμο διορισμό τους, να υπολογίζεται ως πραγματική δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία και να λαμβάνεται υπ’ όψιν για την εν γένει εξέλιξή τους στην εκπαίδευση;
ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
1. ΜΠΟΛΑΡΗΣ ΜΑΡΚΟΣ
2. ΑΗΔΟΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
3. ΑΛΕΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
4. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΜΙΛΕΝΑ
5. ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
6. ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
7. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ
8. ΔΡΑΓΩΝΑ ΘΑΛΕΙΑ
9. ΚΑΡΤΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
10. ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
11. ΛΙΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
12. ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
13. ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
14. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
15. ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΣΟΦΙΑ
16. ΤΟΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
17. ΧΥΤΗΡΗΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ
Τουλάχιστον δεν είχατε το θράσος να την αναρτήσετε στην προσωπική σας ιστοσελίδα…
Η παράταξή σας έκανε έναν προεκλογικό αγώνα για να απαλλάξει τον τόπο από την αδίστακτη δεξιά που «κατακρεούργησε» την παιδεία, που «κατασπατάλησε» το δημόσιο χρήμα και κρατούσε όμηρους χιλιάδες νέους εκπαιδευτικούς και τον αγώνα αυτόν τον κερδίσατε με την δική μας ψήφο – ανάθεμά μας . Το διαδίκτυο είναι γεμάτο με τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις για κατάργηση της ωρομισθίας και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς που χωρίς ίχνος ντροπής ξεχάσατε μόλις στρογγυλοκαθίσατε στην καρέκλα του υπουργού.Τώρα ως κυβέρνηση προσλάμβάνετε λιγότερους εκπαιδευτικούς από την δεξιά . Ως υπουργός πλέον αντιγράφοντας την δεξιά τακτική της δήλωσης ψευδών (λιγότερων των πραγματικών) κενών και της πρόσληψης ωρομισθίων έναντι αναπληρωτών ή μόνιμων εκπαιδευτικών . Ειδικά για τα επαγγέλματικά λύκεια στα οποία φοιτούν τα παιδιά των φτωχών πολιτών ( δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς από το συνάφι των 300 που να έχει παιδί που φοιτά στα ΕΠΑΛ, πιθανολογώ όμως οτι υπάρχουν αρκετοί συνάδελφοί σας που να εχουν παιδιά σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο). Πρόκειται καθαρά για «σοσιαλιστική» διάλυση της επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Η κατάσταση στα ΕΠΑΛ είναι η χειρότερη των τελευταίων ετών , καθώς υπάρχουν πολλά σχολεία που ακόμη περιμένουν καθηγητές , κυρίως στα μαθήματα ειδικότητας που είναι και τα βασικότερα μαθήματα στην τεχνική και επαγγελματική εκπαιδευση . Καμιά κουβέντα όμως για αυτό το γεγονός , την ώρα που με περίσσεια θράσύτητα δηλώνετε σε πρωινή εκπομπή γνωστών εκδουλευτών ότι έχουμε τους περισσότερους εκπαιδευτικούς στη Ελλάδα , προφανώς στηριζόμενη σε «μαγειρεμένα» στατιστικά (παλία μου τέχνη…). Οσοι γνωρίζουν την τεχνολογική εκπαιδευτική πραγματικότητα των χωρών της κεντρικής Ευρώπης γελούν ( τουλάχιστον) με αυτές τις δηλώσεις.
Σήμερα , χιλιάδες άνεργοι, ωρομίσθιοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί σας επιστρέφουν τα ίδια ερωτήματα . Και προσθέτουν άλλα:
Πόσοι ωρομίσθιοι καθηγητές διδάσκουν στον σχολείο του γιού σας ;
Πόσοι καθηγητές λοίπουν από το σχολείο όπου φοιτεί ο γιός σας ;
Να με συγχωρέσει ο Χαρίδημος, δεν φταίει σε τίποτα, αλλά με 300 ευρώ τον μήνα εγώ δεν μπορώ να αποκτήσω τον δικό μου Χαρίδημο…
Λυπάμαι για την αναφορά που κάνετε στο βιογραφικό σας για τον «Κουμουνιστή» πατέρα σας (ντροπή να εκμεταλλευεται έτσι ένα παιδί τα δεινά που πέρασε ο γονιός του) …αν θα μπορούσε να φανταστεί την «καπιταλιστική» κατάντια της κόρης του θα προτιμούσε τα γκουλάγκ της Σιβηρίας
*http://www.diamantopoulou.gr/beta/index.php
Ωρομίσθιος Ελληνας εκπαιδευτικός …ένας από τους χιλιάδες
