Αρθρο του Δ. Καρύδη
Πλέον πρέπει να μιλάμε με όρους Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Και χρειάζεται να δούμε με καθαρότητα και νηφαλιότητα τα πραγματικά προβλήματα της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και μέσα από αυτά να δούμε τα προβλήματα του κάθε νομού και του κάθε νησιού.
Το ζήτημα που καλείται η Ελλάδα να αντιμετωπίσει είναι.......
η αποκέντρωσή της, η ανάθεση σε κάθε της περιφέρεια της διαδικασίας και του τρόπου ανάπτυξής της. Καλούμαστε όλοι –πολιτική ηγεσία και πολίτες- να κάνουμε τα σημαντικά διοικητικά άλματα που δεν κάναμε δεκαετίες πριν και τώρα θα πρέπει να προχωρήσουμε σε αυτή τη βασική επιλογή και μέσα σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Αν υπάρχει ένας τρόπος να νικηθούν τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, αυτός δεν είναι και δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντος, δηλαδή η λήψη μέτρων οικονομικού χαρακτήρα. Χρειάζεται να ληφθούν και να προωθηθούν πολιτικές που θα έχουν στόχο τη διοικητική αναδιοργάνωση της χώρας, την αποκέντρωση των εξουσιών, την αποκέντρωση πόρων, την ανάθεση σχεδιασμού της αναπτυξιακής στρατηγικής και όχι απλώς τη διαχείριση των κοιοτικών κονδυλίων, στις τοπικές κοινωνίες.
Ανασταλτικοί παράγοντες μπορεί να είναι οι πάντες σχεδόν που σχετίζονται με τη διατήρηση του σημερινού ή ενός παρεμφερούς στάτους. Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι η μείωση του αριθμού των Δήμων λχ μπορεί να προσκρούει σε όσους σήμερα ασκούν την όποιας μορφής εξουσία και σε μερικούς μήνες δε θα την ασκούν.
Ένα ισχυρό κύμα αλλαγών στη διοικητική δομή της χώρας είναι απαραίτητο αυτή την ώρα. Αν περιοριστεί η υπόθεση της αποκέντρωσης στη μείωση του αριθμού των δήμων και στη θεσμοθέτηση της αιρετής περιφέρειας, τότε η απόσταση από την πραγματική αποκέντρωση της χώρας, που είναι όρος πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής της επιβίωσης εφεξής, θα αποδεχθεί σύντομα απλή φενάκη.
Κατά συνέπεια είναι κοντόθωρη η προσέγγιση όσων προσέρχονται στο διάλογο έχοντας ως πρώτο θέμα της ατζέντας τον αριθμό των δήμων, τα νέα διοικητικά όρια και όχι προτάσεις για το σύνολο της πορείας της χώρας. Ουσιαστικά αυτοί που «ξέρουν» και προσπαθούν να διαπραγματευθούν ή και να επιβάλλουν τα νέα διοικητικά όρια, είναι έτη φωτός μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της χώρας και της ελληνκικής επικράτειας. Είναι οι ανασταλτικοί παράγοντες που λέγαμε πιο πάνω.
Η υποχρέωση του κράτους είναι να συρρικνώσει τον εαυτό του. Αυτό λοιπόν είναι το ένα οξύμωρο που λογικά θα πρέπει να συμβεί.
Αυτό θα μεγιστοποιηθεί εφόσον οι ίδιοι οι πολίτες αντιληφθούν έγκαιρα το νέο πολιτικό παιχνίδι, τους νέους όρους που θα πρέπει να σκέφτονται τον τόπο τους, μέσα δηλαδή από συλλογικότητες, μέσα από νέα ευρύτατα γεωγραφικά όρια, νέους συσχετισμούς δυνάμεων, νέων ισορροπιών.
Είναι πια καιρός να σκεφτούμε ως Περιφέρεια Ιονίων Νήσων διότι τότε θα μετρηθούμε πραγματικά: Πληθυσμιακά, οικονομικά, γεωπολιτικά. Και μέσα από τέτοιες προσεγγίσεις θα διαμορφώσουμε πολιτικές που θα μας ενδιαφέρουν. Θα έχουν επίδραση στο βιοτικό μας επίπεδο. Αλλά αυτά απαιτούν ικανό πολιτικό προσωπικό να σκεφθεί έτσι, να ενεργήσει έτσι.
Πρέπει να εφεύρουμε αυτό το πολιτικό προσωπικό; Πιθανόν. Μπορεί όμως και να είναι δίπλα μας. Ας αρχίσουμε να εξετάζουμε τι πραγματικά μπορούμε να κάνουμε και με ποιους.
