Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Οι θέσεις της ΠΑΣΚ Εκπαιδευτικών του Ν. Θεσπρωτίας για το σύνολο του εκπαιδευτικού ζητήματος της χώρας- Τα συμπεράσματα δικά σας

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΣΚΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ


ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Κοινή διαπίστωση όλων σήμερα είναι ότι η δημόσια δωρεάν παιδεία ούτε δημόσια ,ούτε δωρεάν ,ούτε παιδεία είναι. Φτάσαμε στο σημείο όπου το εκπαιδευτικό μας σύστημα.......
 παράγει ημιμαθείς , απαθείς, αδιάφορους και με λοβοτομημένη σκέψη πολίτες . Επιπλέον οι μαθητές ζουν τα μαθητικά τους χρόνια υπό καθεστώς συνεχόμενου άγχους, απέχθειας προς το σχολείο και όπου για όλα αυτά οι οικογένειες τους να έχουν πληρώσει αστρονομικά ποσά στην παραπαιδεία με στόχο την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στην επισφαλή επαγγελματική αποκατάσταση . Οι προτάσεις που ακολουθούν σκοπό έχουν να αναδείξουν τα αίτια που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, να υποδείξουν τρόπους αναστροφής της και να γίνουν ένα ερέθισμα διαλόγου πάνω σε θέματα και ζητήματα τα οποία ίσως ελάχιστες φορές έχουν συζητηθεί.


ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ


Συμπέρασμα των παιδοψυχολόγων είναι ό, τι η πρώτη διαφοροποίηση στη δυναμική κατάκτησης της γνώσης ανάμεσα στα παιδιά πραγματοποιείται κατά την προσχολική ηλικία στην οποία παιδιά που μεγαλώνουν σε περιβάλλον πλούσιο σε ερεθίσματα και ευκαιρίες αλληλεπίδρασης υπερτερούν έναντι άλλων παιδιών ,(οι ψυχολόγοι το αναφέρουν ως ‘’γνωστικό φορτίο’’ που αποκτά το παιδί από τη στιγμή που γεννιέται έως ότου γραφτεί στην Α΄ τάξη του Δημοτικού σχολείου). Άμεσο συμπέρασμα όλων των προηγουμένων είναι η καθιέρωση καθολικής ,δωρεάν και υποχρεωτικής τρίχρονης προσχολικής αγωγής σε ολοήμερα (μέχρι 4 μ.μ.) κέντρα παιδικής μέριμνας ,με προσωπικό βρεφονηπιοκόμους και νηπιαγωγούς τα οποία θα λειτουργούν ως εργαστήρια παραγωγής ερεθισμάτων μέσω ομαδικών και επιτραπέζιων παιχνιδιών ,τραγουδιών ,χορού, προβολής ανάλογου οπτικοακουστικού υλικού και άλλων συναφών δραστηριοτήτων.


ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ


Ένα από τα βασικότερα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι η παιδαγωγικά ξεπερασμένες εκπαιδευτικές βαθμίδες του ,τόσο κάθετα ,σε Δημοτικό ,Γυμνάσιο ,Λύκειο οι οποίες είναι τελείως ασύνδετες μεταξύ τους ,όσο και οριζόντια σε ενιαίο Λύκειο ,ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ .Είναι επιτακτική ανάγκη είναι σταδιακά να οδηγηθούμε στην ενοποίηση όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων αρχικά όλων των τύπων του Λυκείου ,με την επαγγελματική εκπαίδευση, να μετατίθεται για μετά το ενιαίο Λύκειο με την ίδρυση δημόσιων επαγγελματικών τμημάτων με αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα ,ενταγμένα στις δομές δημόσιων πανεπιστημιακών σχολών με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό ,όπου θα συγχωνευθούν σε αυτά τα ΙΕΚ ,οι σχολές μαθητείας ΟΑΕΔ και οποιοσδήποτε άλλος φορέας επαγγελματικής εκπαίδευσης. Σε δεύτερη φάση πρέπει να έχουμε ενοποίηση Γυμνασίου και Λυκείου και στο τέλος ενοποίηση Δημοτικού ,Γυμνασίου ,Λυκείου.


ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ


Προτείνεται η δημιουργία δύο κύκλων σπουδών ,έναν τετραετή (από Α έως και Δ τάξη ) με πλήρη αναμόρφωση του προγράμματος και του περιεχομένου των μαθημάτων, ενίσχυση της ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας , της μάθησης μέσω παιχνιδιού και ευρεία χρήση οπτικοακουστικών μέσων ώστε να υπάρχει μια ομαλή διασύνδεση με την προσχολική αγωγή , τέλος πρέπει να υπάρχει περιγραφική αξιολόγηση και όχι βαθμολογική ,για κάθε μαθητή. Η απογευματινή ζώνη να περιλαμβάνει τη βοήθεια του δάσκαλου προς το μαθητή για την επίλυση των εργασιών του και έπειτα άλλες δραστηριότητες όπως γυμναστική και παιχνίδι ,καλλιτεχνικά αλλά και προβολές παιδικών προγραμμάτων και κινουμένων σχεδίων με εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Ο δεύτερος κύκλος θα είναι διετής ( Ε και ΣΤ τάξη ) οπού και εδώ θα ισχύουν οι παιδαγωγικές αρχές του προηγούμενου κύκλου αλλά είναι ανάγκη να εισαχθούν και νέες ειδικότητες για την αριθμητική και την μελέτη του φυσικού κόσμου (μαθηματικοί και φυσικοί αντίστοιχα), επίσης η αξιολόγηση πρέπει να γίνει βαθμολογική (δεκαβάθμια κλίμακα η οποία πρέπει να αντικαταστήσει επεκτεινόμενη και στο Γυμνάσιο-Λύκειο την εικοσαβάθμια κλίμακα), επίσης μόνο για αυτόν τον κύκλο πρέπει να υπάρχουν απροειδοποίητα τεστ κυρίως διαγνωστικού χαρακτήρα. Έτσι και με την απαραίτητη αναμόρφωση του προγράμματος και περιεχομένου των μαθημάτων να γίνει η διασύνδεση με το Γυμνάσιο-Λύκειο. Τέλος για την απογευματινή ζώνη, γενικότερα και των δύο κύκλων είναι απαραίτητη η ίδρυση ανεξάρτητων διδασκαλείων ξένων γλωσσών (Αγγλικών από τη Γ τάξη του Δημοτικού έως την Β τάξη Γυμνασίου όπου θα διενεργούνται εξετάσεις για τη λήψη του κρατικού πιστοποιητικού γλωσσομάθειας βασικού επιπέδου και έως την Α τάξη Λυκείου με εξετάσεις για πιστοποίηση ανώτερου επιπέδου. Ομοίως και για δεύτερη ξένη γλώσσα από την Ε τάξη του Δημοτικού έως την Α τάξη του Λυκείου με εξετάσεις για πιστοποίηση βασικού επιπέδου), επίσης ανεξάρτητο διδασκαλείο πληροφορικής από Ε τάξη του Δημοτικού έως την Α τάξη του Λυκείου με εξετάσεις για λήψη κρατικού πιστοποιητικού γνώσης και δεξιοτήτων χρήσης διαδικτύου και άλλων βασικών χρήσεων Η/Υ. Τέλος απαραίτητη είναι η ίδρυση σχολικών μουσικών ωδείων και σχολικών καλλιτεχνικών εργαστηρίων στα οποία θα διδάσκουν εκπαιδευτικοί απόφοιτοι ανωτάτων σχολών και τα οποία θα περιλαμβάνουν τις απογευματινές ζώνες τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου-Λυκείου και που θα οδηγούν μετά από εξετάσεις στη λήψη του ανάλογου κρατικού πιστοποιητικού. Όλα αυτά τα ανεξάρτητα διδασκαλεία θα αποτελέσουν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του Δημοτικού και του Γυμνασίου –Λυκείου ώστε σταδιακά να οδηγηθούμε στην ενοποίηση αυτών των σχολικών βαθμίδων.


ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΛΥΚΕΙΟ


Προτείνεται η δημιουργία τριών διετών κύκλων σπουδών. Ο πρώτος θα είναι γενικής παιδείας και διερευνητικός ως προς τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του μαθητή ,γι’ αυτό κρίνονται απαραίτητες αρκετές επισκέψεις-εκδρομές σε επαγγελματικούς χώρους. Το πρόγραμμα σπουδών χρίζει ριζικής αναμόρφωσης με ελάφρυνση της ύλης σε όλα τα μαθήματα (το ίδιο προτείνεται και στους δύο επόμενους κύκλους), κατάργησης της διδασκαλίας των αρχαίων (μόνο στον πρώτο κύκλο) και ευρεία χρήση εποπτικών μέσων. Επίσης προτείνεται η πλήρης κατάργηση των ενδοσχολικών και κάθε είδους εξετάσεων σε αυτόν τον κύκλο (έτσι επιτυγχάνεται η διασύνδεση αυτού του κύκλου με το Δημοτικό). Για τον δεύτερο κύκλο προτείνεται η δημιουργία τριών κατευθύνσεων (θεωρητική-θετική-τεχνολογική ) και στον τρίτο κύκλο έξι κατευθύνσεων ,1η ιστορική-γλωσσολογική ,2η νομική-ανθρωπιστική και κοινωνιολογική, 3η θετικών επιστημών, 4η οικονομικών και διοικητικών επιστημών, 5η τεχνολογικών επιστημών,6η μουσική ,καλλιτεχνική και αθλητική με την διδασκαλία των ανάλογων σε κάθε κύκλο μαθημάτων. Η απογευματινή ζώνη θα περιλαμβάνει τη συνέχεια των ανεξάρτητων από το δημοτικό διδασκαλείων ξένων γλωσσών ,πληροφορικής ,μουσικής, καλλιτεχνικών και αθλητισμού. Επιπλέον θα περιλαμβάνει αναγκαστική διδακτική στήριξη για όποιον μαθητή κρίνει ο καθηγητής του ότι τη χρειάζεται. Τέλος θα περιλαμβάνει πλήθος εκδηλώσεων όπως δημιουργία σχολικής κινηματογραφικής και θεατρικής λέσχης , αγωγή υγείας και σεξουαλικής αγωγής μέσω περιοδικών διαλέξεων από μόνιμους εκπαιδευτικούς υγειονομικούς ,περιοδική περιβαλλοντολογική εκπαίδευση επίσης από μόνιμους εκπαιδευτικούς περιβαλλοντολόγους και σχολικό επαγγελματικό προσανατολισμό, από μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό (εργατολόγους και στατιστικολόγους) . Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να παραμένει στο σχολείο τουλάχιστον 5 διδακτικές ώρες ανεξαρτήτως του διδακτικού του ωραρίου (το οποίο πρέπει να είναι πλήρες ),είτε την πρωινή είτε την απογευματινή ζώνη. Επίσης για τους δύο τελευταίους κύκλους προτείνεται η κατάργηση της σημερινής μορφής των ενδοσχολικών εξετάσεων και αντικατάστασή τους με εξετάσεις από ενιαίο κέντρο εξετάσεων με θέματα κοινά ( για επτά το πολύ βασικά μαθήματα ,στα υπόλοιπα μαθήματα θα παραδίδεται μία εργασία στο τέλος κάθε χρονιάς) για όλες τις σχολικές μονάδες με τη μορφή πολλαπλής επιλογής( ο μαθητής θα επιλέγει ανάμεσα σε τέσσερις απαντήσεις τη σωστή απάντηση) ,τα γραπτά θα αποστέλλονται στο ενιαίο εξεταστικό κέντρο και θα διορθώνονται ταχύτατα και αντικειμενικά μέσω scanner ,οι επιτηρητές των εξετάσεων θα προέρχονται υποχρεωτικά από άλλα σχολεία και το περιεχόμενο των θεμάτων στόχο θα έχουν να αναδείξουν αν οι μαθητές έχουν κατανοήσει τις βασικές (και όχι σε μεγάλο βάθος), γνώσεις κάθε μαθήματος ώστε να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την επόμενη τάξη χωρίς γνωστικές ελλείψεις. Οι εξετάσεις της τελευταίας τάξης (συνυπολογιζόμενη και η βαθμολογία των τετραμήνων) θα οδηγούν στη λήψη του εθνικού απολυτηρίου το οποίο όπως θα αναλυθεί παρακάτω θα είναι το διαβατήριο για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια ή επαγγελματική εκπαίδευση.


ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ


Πρέπει να δημιουργηθεί μια ανοιχτή βάση δεδομένων ανά μάθημα σε κάθε τάξη ,σε συγκεκριμένο διαδικτυακό τόπο ,στον οποίο θα έχει πρόσβαση κάθε εκπαιδευτικός με τον κωδικό του. Αυτή η βάση θα περιλαμβάνει επιπλέον διδακτικό υλικό και πρότυπους τρόπους διδασκαλίας, το οποίο μπορεί να διαμορφώνει και να εισάγει ελεύθερα κάθε εκπαιδευτικός ,επιπροσθέτως μπορεί να αποτελέσει και ένα forum διαλόγου και ανταλλαγής απόψεων μεταξύ εκπαιδευτικών σε πανελλήνια κλίμακα ,πάνω σε εκπαιδευτικά και διδακτικά ζητήματα. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να αυτενεργεί και να έχει μια διαλεκτική σχέση με την διδακτέα ύλη, γι’αυτό είναι ανάγκη να χαλαρώσει ο ασφυκτικός κλοιός του αναλυτικού προγράμματος σπουδών του ΥΠΕΠΘ και να δίνεται η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό της επιλογής ,σε συνεργασία με τους μαθητές της τάξης του, τουλάχιστον του ¼ της διδακτέας ύλης, προετοιμάζοντας κάθε φορά ελεύθερα το διδακτικό υλικό που αυτός κρίνει. Απαραίτητο επίσης είναι η υποχρεωτική επανάληψη για κάθε εκπαιδευτικό (στα πλαίσια του ενιαίου σχολείου) όλων των τάξεων του Γυμνασίου-Λυκείου ( σε κάποιες ειδικότητες και τάξεις του Δημοτικού) κάθε χρόνο .Τέλος θα πρέπει αναφερθεί ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γίνει καθολική υπαγωγή της δημόσιας παιδείας στην τοπική αυτοδιοίκηση ,διότι αυτή λειτουργεί σήμερα ,στις περισσότερες περιπτώσεις, μέσα σε ένα νοσηρό πλέγμα πελατειακών και οικονομικών σχέσεων με ισχυρούς τοπικούς οικονομικούς παράγοντες, επομένως αυτή η υπαγωγή μόνο επιπλέον δεινά προοιωνίζει για την δημόσια παιδεία. Εξάλλου με όλες τις προηγούμενες προτάσεις και η αυτοδιαχείριση του σχολείου επιτυγχάνεται και η σύνδεσή του με την τοπική κοινωνία είναι εφικτή ,αφού έτσι το σχολείο μετατρέπεται από στείρο χώρο αποστήθισης ,σε ζωντανό κύτταρο γνώσης και πολιτισμού μέσα στο σώμα κάθε τοπικής κοινωνίας.


ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ


Το υφιστάμενο σύστημα εισαγωγής με την ακραία ανταγωνιστική του μορφή είναι ίσως το μεγαλύτερο άγος της δημόσιας παιδείας για τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Αυτός ο γολγοθάς ,που όσο περνάνε τα χρόνια ξεκινά όλο και πιο νωρίς για το μαθητή, οδηγεί τελικά στη στέρηση της εφηβικής του ηλικίας (αντικαθιστώντας την με αγχώδη και νευρωτικά χρόνια) ,αφού είναι αναγκασμένος να εντριφτεί στην παραπαιδεία ,θεωρώντας πολλές φορές το σχολείο ως πάρεργο, διαβάζοντας (ή καλύτερα αποστηθίζοντας) στείρα και αδρανή γνώση και για όλα αυτά οι οικογένειές τους να ξοδεύουν αστρονομικά ποσά, με το αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις να είναι η συντριβή των ονείρων και πόθων του μαθητή για τις σπουδές του και την επαγγελματική του προοπτική. Για την αναστροφή αυτής της κατάστασης επιβάλλεται η κατάργηση του σημερινού τρόπου εισαγωγής και η αντικατάστασή του από μια διαδικασία ,κατά την οποία ο μαθητής μετά τη λήψη του εθνικού απολυτηρίου να μπορεί να επιλέξει ελεύθερα μία από τις σχολές (όχι τμήμα) ,που αντιστοιχούν στον κλάδο του τελευταίου κύκλου του ενιαίου Λυκείου που έχει ακολουθήσει .Οι σχολές πρέπει να περιλαμβάνουν ομοειδή πανεπιστημιακά, τεχνολογικά και τεχνικοεπαγγελματικά τμήματα οργανωμένα σε μια ενιαία μορφή (campus) .Οι μαθητές μετά την εισαγωγή τους στο πρώτο έτος (προπαρασκευαστικό) της σχολής θα διαγωνίζονται (σε ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής που θα διορθώνονται αντικειμενικά και γρήγορα μέσω scanner)σε μαθήματα κοινά όλων των τμημάτων. Η επίδοσή τους στο προπαρασκευαστικό έτος κατά τα ¾ και του βαθμού του εθνικού απολυτηρίου κατά το ¼ θα διαμορφώνουν την κατάταξή τους μέσα στη σχολή .Έπειτα θα επιλέγουν σε πιο από τα τμήματα ,που τους δίνεται το δικαίωμα λόγω κατάταξης, επιθυμούν να συνεχίσουν στο δεύτερο έτος.


ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ


Το σημερινό καθεστώς αντιπροσώπευσης με ψηφοφορία των μαθητικών κοινοτήτων στις περισσότερες περιπτώσεις έχει οδηγήσει στη δημιουργία μιας μαθητικής πολιτικής ελίτ που αποσπά την ψήφο των συμμαθητών της με ψυχολογικό ,και όχι μόνο ,εκβιασμό και που τη χρησιμοποιεί για σκοπούς άσχετους με τα προβλήματα και τις ανάγκες των μαθητικών κοινοτήτων. Όλα αυτά συνηγορούν στην αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των μαθητικών κοινοτήτων με αντικατάσταση της αντιπροσωπευτικότητας με τακτικές ανά μήνα γενικές μαθητικές συνελεύσεις ,κατά τις οποίες με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες θα ψηφίζονται προτάσεις και όχι πρόσωπα και όπου οι αντιπρόσωποι των μαθητών θα κληρώνονται με θητεία από τα παρόντα μέλη της συνέλευσης ,μέχρι την επόμενη γενική μαθητική συνέλευση. Απαραίτητη είναι η σύνταξη εσωτερικών σχολικών κανονισμών με συνεργασία του συλλόγου διδασκόντων, του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και της μαθητικής κοινότητας ,οι οποίοι θα κωδικοποιούν θέματα συμπεριφοράς και λειτουργίας τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών, πάντα με γνώμονα τα κατοχυρωμένα δικαιώματα του παιδιού, αλλά και επιπλέον με το δικαίωμα του μαθητή να μαθαίνει μέσα στο σχολικό περιβάλλον. Μέσα σε αυτό το πνεύμα σεβασμού και των θρησκευτικών δικαιωμάτων ( το Ελληνικό σχολείο είναι πλέον πολυπολιτισμικό και πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα) προτείνεται η απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις τάξεις και η αντικατάσταση της πρωινής προσευχής από ολιγόλεπτο διάλογο μεταξύ μαθητών-εκπαιδευτικων για διάφορα ζητήματα που ανακύπτουν. Επίσης προτείνεται η κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων ,ενός αντιπαιδαγωγικού και φασιστικού θεσμού ,κατάλοιπο της δικτατορίας Μεταξά (που επιπλέον κοστίζουν πάμπολλες χαμένες διδακτικές ώρες για πρόβες) και αντικατάστασή τους από διήμερο σχολικών εκδηλώσεων την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου, με τη συμμετοχή και της τοπικής κοινωνίας, οι οποίες θα περιλαμβάνουν μαθητικά θεατρικά δρώμενα, προβολές ιστορικού περιεχομένου και μουσικές εκδηλώσεις.


ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ


Ο εκπαιδευτικός πρέπει να επιμορφώνεται τόσο εισαγωγικά όσο και περιοδικά ώστε να γίνεται δέκτης της επικαιροποίησης τόσο της γνώσης του διδακτικού του αντικειμένου όσο και της διδακτικής του κάθε αντικειμένου .Η πιο ενδεδειγμένη και σύγχρονη μορφή επιμόρφωσης με τη χρήση νέας τεχνολογίας ,είναι να καλείται ο εκπαιδευτικός σε τακτά χρονικά διαστήματα (τουλάχιστον ανά δύο έτη) σε ειδικά εξεταστικά κέντρα για να εξεταστεί γραπτώς σε 50 ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής (θα διορθώνονται ταχύτατα και αντικειμενικά μέσω scanner). Αυτές οι ερωτήσεις θα επιλέγονται με κλήρωση την ημέρα της εξέτασης από μία βάση δεδομένων 1000 ερωτήσεων των οποίων οι απαντήσεις θα είναι γνωστές σε διαδικτυακό τόπο προσβάσιμο σε κάθε εκπαιδευτικό. Το περιεχόμενο των ερωτήσεων πέρα από το γνωστικό αντικείμενο και τη διδακτική θα πρέπει να περιλαμβάνει και στοιχεία χρήσης Η/Υ, διαχείρισης προσωπικού και σχολικής νομοθεσίας. Οι επιτυχόντες της επιμόρφωσης θα πρέπει να λαμβάνουν χρηματικό ποσό και πιστοποίηση επιμόρφωσης που θα οδηγεί κάθε φορά σε ταχύτερη μισθολογική και βαθμολογική ανέλιξη. Την ευθύνη για την όλη διαδικασία της επιμόρφωσης πρέπει να την έχει ανεξάρτητη αρχή επιμόρφωσης, στελεχωμένη από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό ( κατόχους διδακτορικών στην παιδαγωγική επιστήμη και στη σχολική διοίκηση) ,το προσωπικό αυτό θα διορίζεται με συγκεκριμένη θητεία ,από την βουλή ομόφωνα με συμμετοχή εκπροσώπων και της ΟΛΜΕ.


ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ


Προτείνεται η κατάργηση της σημερινής διαδικασίας επιλογής διευθυντών μέσω των αξιολογικών πινάκων και η αντικατάστασή του από ένα σύστημα επιλογής μέσω κλήρωσης από εκπαιδευτικούς του κάθε συλλόγου οι οποίοι διδάσκουν στο συγκεκριμένο σχολείο τουλάχιστον 7 χρόνια και έχουν περάσει επιτυχώς από τις περιοδικές επιμορφώσεις (στην μορφή που έχει προταθεί προηγουμένως ώστε να έχουν πιστοποιημένα ,γνώσεις διαχείρισης προσωπικού και σχολικής νομοθεσίας). Ο διευθυντής πρέπει να έχει θητεία το πολύ 2 ετών, κανονικό ωράριο διδασκαλίας και έπειτα να γίνεται αναγκαστική αντικατάστασή του από το νέο κληρωτό διευθυντή, επίσης πρέπει να είναι ανακλητός όταν το απαιτούν τα 2/3 του συλλόγου. Η φιλοσοφία αυτής της πρότασης έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο σύλλογος διδασκόντων πρέπει να είναι το ανώτατο συλλογικό όργανο λήψης κάθε απόφασης και διοίκησης του σχολείου (μαζί με αντιπροσώπους της μαθητικής κοινότητας και του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων) ενώ ο ρόλος του διευθυντή θα συνίσταται στην εκπροσώπηση του σχολείου σε διοικητικές πράξεις καθώς και στην επίβλεψη για την αμερόληπτη και αυστηρή τήρηση της σχολικής, εκπαιδευτικής και διοικητικής νομοθεσίας και κανονισμών. Επιπροσθέτως επιβάλλεται η απλοποίηση της σχολικής γραφειοκρατίας με ευρεία χρήση του διαδικτύου, εδώ προτείνεται η υποχρεωτική δημιουργία ιστοσελίδας για κάθε σχολική μονάδα που θα περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία της (σύλλογος διδασκόντων, ωρολόγιο πρόγραμμα, στατιστικά στοιχεία, διάφορες σχολικές εκδηλώσεις κ.α.), η προτεινόμενη ιστοσελίδα θα πρέπει να ανανεώνεται τακτικά από τεχνικό των Η/Υ που ανήκει στην εκάστοτε διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.


ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ


Το ζήτημα στην αξιολόγηση δεν είναι αν θα πρέπει ή όχι να υπάρχει αλλά το πώς θα είναι αντικειμενική ,ανεξάρτητη και επιστημονική ,(η δυσάρεστη εμπειρία άλλωστε του επιθεωρητισμού με τις κομματικές και προσωπικές διώξεις εκπαιδευτικών έχει αφήσει μέχρι και σήμερα τα σημάδια της σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα). Γι’ αυτούς τους λόγους ,το δύσκολο και ευαίσθητο έργο της αξιολόγησης πρέπει να αναλάβει μία ανεξάρτητη αρχή αξιολόγησης ,στελεχωμένη από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό με θητεία (κατόχους διδακτορικών στην διδακτική και ψυχολογία) , διορισμένο από τη βουλή και με εκπροσώπηση της ΟΛΜΕ .Τα μέλη αυτής της ανεξάρτητης αρχής θα διενεργούν δειγματοληπτικούς και αιφνιδιαστικούς ελέγχους σε σχολικές μονάδες και θα αξιολογούν ομόφωνα (με αντικειμενικά , επιστημονικά και γνωστά κριτήρια) όχι μόνο τη διδασκαλία του κάθε εκπαιδευτικού ,αλλά και την υλικοτεχνική υποδομή και λειτουργία συνολικά της σχολικής μονάδας. Εξυπακούεται ότι σε αρχική φάση πρέπει να υπάρχει μια προσαρμοστική περίοδος ,κατά την οποία αυτές οι αξιολογήσεις θα έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα. Επίσης κάθε εκπαιδευτικός πρέπει να έχει το δικαίωμα ,τουλάχιστον για δύο φορές, να αρνηθεί της αξιολόγησης όταν νιώθει ανέτοιμος ή απροετοίμαστος να αξιολογηθεί. Τέλος στην περίπτωση κατά την οποία κάποιος εκπαιδευτικός επανειλημμένα (τουλάχιστον πάνω από τρείς φορές) κριθεί αναποτελεσματικός της διδασκαλίας πρέπει να γίνεται υποχρεωτική μετάταξή του σε ανάλογη (και μισθολογικά) θέση του ευρύτερου δημόσιου τομέα.


ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ


Πρέπει να φτάσουμε σταδιακά σε ένα σύστημα προσλήψεων κατά το οποίο ,για το διορισμό του εκπαιδευτικού να είναι προαπαιτούμενη η κατοχή, τουλάχιστον ,μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών πάνω στην διδακτική του επιστημονικού αντικείμενου του κάθε υποψήφιου εκπαιδευτικού. Μέχρι τότε οι διορισμοί πρέπει να γίνονται μέσω των υφιστάμενων γραπτών διαγωνισμών του ΑΣΕΠ με αυξημένη μοριοδότηση σε μεταπτυχιακά και διδακτορικά μόνο της διδακτικής του κάθε επιστημονικού αντικειμένου και όχι σε κάθε μεταπτυχιακό ή διδακτορικό ,(η μοριοδότηση αυτή πρέπει να βαίνει στη διάρκεια του χρόνου σταδιακά αυξανόμενη).Τέλος σταδιακά πρέπει η μοριοδότηση της προϋπηρεσίας να μηδενιστεί.


ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ-ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ


Η υφιστάμενη διαδικασία ,με μόρια, των μεταθέσεων είναι σε μεγάλο βαθμό ικανοποιητική , επιβάλλεται βέβαια αντικειμενοποίηση των αποσπάσεων και κατάργηση της σκανδαλώδους μοριοδότησης του εκπαιδευτικού με τα μόρια της οργανικής του θέσης ,όταν αποσπάται σε γραφεία διάφορων εκπαιδευτικών υπηρεσιών και να γίνεται μοριοδότηση με τα μόρια του κοντινότερου σχολείου σε αυτήν την υπηρεσία .


ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ- ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΙ


Πρέπει άμεσα να καταργηθεί ο κατάπτυστος θεσμός των ωρομισθίων και όλες οι έκτακτες ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό να καλύπτονται από αναπληρωτές ,οι οποίοι θα προσλαμβάνονται μόνο μέσω των διαδικασιών του ΑΣΕΠ.


ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ


Επιβάλλεται η ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων που λαμβάνει ο εκπαιδευτικός στον βασικό του μισθό. Επίσης πρέπει ο πρώτος μισθός να είναι τουλάχιστον 1300 ευρώ (ο εκπαιδευτικός είναι σήμερα από τους πιο κακοπληρωμένους δημοσίους υπαλλήλους και πολλές από τις δυσλειτουργίες της δημόσιας παιδείας προέρχονται και από αυτό το γεγονός ). Επίσης πρέπει να αυξηθούν τα μισθολογικά κλιμάκια ώστε με τις επιμορφωτικές πιστοποιήσεις κάθε εκπαιδευτικού να υπάρχει περιθώριο ταχύτερης μισθολογικής ανέλιξης και να υπάρχει δυνατότητα να διαμορφωθεί μία σχέση μεταξύ αρχικού και τελικού μισθού με αναλογία 3 προς 5.


ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ


Είναι γεγονός ότι όλα τα χρήματα των ασφαλισμένων χρησιμοποιήθηκαν ή και εκποιήθηκαν διαχρονικά από όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις ,είτε για να καλύψουν τρύπες του εθνικού προϋπολογισμού ,είτε για ψευδεπίγραφη αναπτυξιακή πολιτική όπως οι παγωμένες πιστώσεις σε εφοπλιστές και εργοστασιάρχες ,είτε ακόμα για κερδοσκοπικούς σκοπούς όπως τελευταίως με τα δομημένα ομόλογα. Άρα λοιπόν αυτό που απαιτείται είναι αρχικά μια αναλογιστική μελέτη για να υπολογιστούν και να επιστρέφουν τα κλεμμένα χρήματα των εργαζομένων τόσο από το κράτος όσο και από τα φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις τα οποία ευνοήθηκαν απ’αυτές τις πολιτικές. Έπειτα είναι επιβεβλημένη η αυτοδιαχείριση των ταμείων σε συνεταιριστική βάση με πλήρη απομάκρυνση του κρατικού ελέγχου και με παράλληλη ίδρυση συνεταιριστικών και αυτοδιαχειριζόμενων τραπεζών με βάση τα αποθεματικά των ταμείων ώστε ένα μεγάλο μέρος του τραπεζικού συστήματος και κεφαλαίου, που τόσο ληστρικά λειτουργεί σήμερα ,να περιέλθει σε συνεταιριστικό, αυτοδιαχειριστικό και εργατικό έλεγχο για να συμβάλει στην γενναία χρηματοδότηση των συντάξεων και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.


Επιμέλεια: Γεωργίου Ιωάννης


Γ. Γραμματέας της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας και


Εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ Θεσπρωτίας.