ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΥΔΗ
ΟΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ (ΠΑΛΙ) ΕΔΩ
Οσοι προσπαθούσαν να πείσουν ότι οι εκσυγχρονιστές «τελείωσαν», ότι πλέον δεν υπάρχει ανώτερο καθοδηγητικό κέντρο, ότι δεν σχεδιάζουν, δεν έχουν βλέψεις και φιλοδοξίες, δεν διαδραματίζουν ρόλο, ότι διασπάστηκαν ή αποσύρθηκαν, συμπλήρωναν την τοποθέτησή τους περί υπερβολικής φαντασίας και εμμονής ορισμένων στο παρελθόν.
Κι όμως, οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν και την τελική μορφή που έλαβε το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ απέδειξαν ότι οι εκσυγχρονιστές δεν είπαν τη τελευταία τους κουβέντα.
Και υπάρχουν και δρουν και καθοδηγούνται και προσπαθούν να ξεγελάσουν το λαό. Συγκαλυμένα αυτή τη φορά. Αλλά πάντως κάνουν ό,τι μπορούν για να πετύχουν το σκοπό τους, τον οποίο αναβάθμισαν σε σκοπό του τοπικού…..ΠΑΣΟΚ.
Αν προσέξει κανείς θα δει ότι γυρίζουν πάλι στα χωριά, μοιράζουν φυλλάδια, προπαγανδίζουν και κάνουν όλα τα σχετικά μίας προεκλογικής περιόδου. Σα να μην συμβαίνει τίποτα. Σα να μην υπήρξαν ποτέ. Σα να μη δημιούργησαν το τεράστιο πολιτικό πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ.
Πιστεύουν ότι ξέχασε ο λαός. Ξέχασε και το 2004 και το 2005 και το 2006 και το 2007 και το 2008 και το 2009. Ξέχασε και την περίοδο 1996-2003. Πιστεύουν ότι μπορούν α ξεγελάσουν το λαό και να πάρουν την ψήφο του.
Φυσικά κυκλοφορεί ευρέως στην Κέρκυρα ποιοι είναι ποιοι και πώς δρουν. Ξέρει πλέον ο λαός. Και ξέρει επειδή έπεσαν τα στεγανά. Το ανοιχτό κόμμα, η ελευθερία σκέψης, έκφρασης και λόγου, είχαν σαν αποτέλεσμα ο λαός να μη φοβάται και να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Στα καφενεία, στο δρόμο, στη δουλειά, στο γήπεδο, στο γραφείο, στο χωράφι, παντού.
Οι ίδιοι και πάλι κάνουν ότι δεν ξέρουν, δεν είδαν, δεν είναι έτσι, δεν υπάρχουν όσα ξέρει ο κόσμος, σα να μην συνέβη τίποτα το ιδιαίτερο όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Λένε ότι έχουν αλλάξει, υπεραμύνονται των δυνατοτήτων του ΠΑΣΟΚ, υπεραμύνονται του δικαιώματος να είναι ο εκλεκτός της καρδιάς τους βουλευτής, όπως έλεγαν και για κάποιον άλλο να καταλάβει δημόσια θέση και σήμερα ο κόσμος μετανιώνει κάθε μέρα πικρά που τον εξέλεξε.
Ο κόσμος σηυσπειρώνεται και αντιστέκεται στα σχέδια τους. Με χαμόγλεο. Με χειραψίες. Με παρότρυνση. Επειδή τους ξέρει και τους φοβάται. Και επειδή θα τους τη φέρει στην κάλπη. Όπως άλλοτε. Ας μην τρέφουν αυταπάτες. Η ελπίδα λένε πεθαίνει τελευταία. Αλλά άλλο πράγμα η ελπίδα, άλλο πράγμα η αυταπάτη. Γι’ αυτό το λόγο ίσως θα υπάρχουν και θα δρουν και θα τους βρίσκει πάντα μπροστά του ο κερκυραϊκός λαός. Και θα τους μαυρίζει. Με πολλή χαρά.
