Η Λευκάδα είναι κυριολεκτικά γεμάτη κόσμο. Ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια είναι πλήρη. Δεν υπάρχει δωμάτιο ούτε για δείγμα. Γεμάτα και τα παραλιακά ξενοδοχεία της νοτιοδυτικής Πρέβεζας. Μετά από 12 ώρες περιπλάνησης σε Λευκάδα και Πρέβεζα βρήκαμε ξενοδοχείο. Την επομένη πήγαμε σε άλλο. Φύγαμε και από αυτό και πήγαμε Λευκάδα. Η έλλειψη τουριστικής παιδείας, το all inclusive καταστρέφουν τον ελληνικό τουρισμό, υποθηκεύουν τα ελληνικά ξενοδοχεία και ακυρώνουν τις φιλότιμες προσπάθειες και την εργατικότητα όσων δίνουν ηρωικά τη μάχη της κάθε μέρας.
Συμφέροντα, τρωκτικά, επιτήδειοι λυαμίνονται το χώρο με τα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού να ενεργούν με τέτοιο τρόπο που αφού στύψουν τις δυνατότητες των ξενοδοχείων, τα επιστρέφουν στους ιδιοκτήτες τους, άχρηστα, σε άχρηστες περιοχές, δυσφημισμένα και υποβαθμισμένα.
Δεν ξέρω ποια είναι η τουριστική πολιτική της κυβέρνησης αλλά οι δυνατότητες της Ελλάδας σε φυσικό περιβάλλον, τρόφιμα, κλπ δεν είναι απεριόριστες. Το κακό είναι ότι δεν δανειζόμαστε από το μέλλον. Το κακό είναι ότι καταστρέφεται και το παρόν και το μέλλον.
Την ίδια ώρα που η Κέρκυρα παλεύει να μη ζήσει το χειρότερο χειμώνα της, η Λευκάδα που είναι νησί και χερσαίος χώρος συγχρόνως, έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τα σημαντικά γεωγραφικά της πλεονεκτήματα καθώς και τα μεγάλα οδικά δίκτυα, ώστε όλοι οι δρόμοι να οδηγούν σε αυτήν (και όχι στην Κέρκυρα). Λ.χ. Κανείς δεν μπαίνει στη λογική να πάει μέσω Ηγουμενίτσας Κέρκυρα. Προτιμά να οδηγήσει δύο ώρες αντί να μπει σε καράβι και να βρεθεί σε ένα νομό που και θα έχει επάρκεια τροφίμων και οι τιμές σε ξενοδοχεία και φαγητό θα είναι προσιτές. Λ.χ. Μοσχαράκι κοκκινιστό με πατάτες και μουσακάς με ντοματοκεφτέδες και κολοκυθοκεφτέδες, φρούτα και γλυκό συν ένα μπουκάλι κρασί συν νερό, 41 ευρώ.
Αλλο παράδειγμα: Στην Πρέβεζα: Γαρίδες Αμβρακικού, ψητές σαρδέλες, γαύρος τηγανητός, χωριάτική σαλάτα, ψητές πιπεριές, 5 μπύρες, νερό, φρούτα, καφέδες, 40 ευρώ.
Αυτά πόσο θα έκαναν στην Κέρκυρα;;;;
Η Κέρκυρα δυστυχώς εξελίσσεται σε μεγάλο λησταρχείο. Θα πρέπει οι συλλογικοί φορείς να εργαστούν ώστε να πέσουν οι τιμές παντού, να βελτιωθεί η ποιότητα του φαγητού, να σερβίρονται τοπικά φρέσκα προϊόντα φρούτα και λαχανικά. Πρέπει να τερματιστεί το φαινόμενο να τρέφονται οι Κέρκυραίοι με πατάτες Αιγύπτου, με ντομάτες Τουρκίας, με σταφύλια Χιλής, με οπωροκηπευτικά Κρήτης, με κρασιά Ιταλίας, με λάδι μη κερκυραϊκό.
Χρειάζεται μια πραγματική πολιτιστική και διατροφική επανάσταση και για να γίνει αυτό πρέπει να αρχίσει η Κέρκυρα από την αρχή, στο γεωργικό τομέα.
