ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Χαραλάμπους.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κύριοι συνάδελφοι, είναι η τρίτη φορά ττου συζητούμε στην Επιτροπή το πρόγραμμα ελεγχόμενης δευτεροβάθμιας περίθαλψης ουσιοεξαρτημένων ατόμων. Εμείς χαιρόμαστε, γιατί έτσι μας δίδεται για τρίτη φορά η ευκαιρία να εκφράσουμε κάθετα την αντίθεση μας σ' αυτό το πρόγραμμα που το θεωρούμε ότι ιδιωτικοποιεί παραπέρα το τεράστιο πρόβλημα των ναρκωτικών. Μας δίνεται η ευκαιρία να πούμε για μια ακόμα φορά τη θέση μας σαν Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας ότι εμείς θεωρούμε πως σ' αυτό το τεράστιο πρόβλημα δεν χωρεί καμία ιδιωτική πρωτοβουλία, καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα απ' όπου και αν αυτή προέρχεται. Θεωρούμε ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μέσα από ένα δημόσιο σύγχρονο δωρεάν σύστημα που να αντιμετωπίσει σε όλες του τις εκφάνσεις τα ναρκωτικά από την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση. Βέβαια, πολλοί συνάδελφοί εδώ και η τελευταία ομιλήτρια στη δευτερολογία της εξέφρασαν τους φόβους μήπως με τα προγράμματα υποκατάστασης ουσιαστικά εγκαταλειφθούν και άλλοι τρόποι αντιμετώπισης το ναρκωτικών, όπως είναι τα στεγνά προγράμματα ΚΕΘΕΑ, 18 Άνω κ.λπ..
Κύριοι συνάδελφοι, ουσιαστικά αυτοί δεν είναι φόβοι, αλλά είναι μια σκληρή πραγματικότητα.
Κύριε Υφυπουργέ, ο προηγούμενος από εσάς Υφυπουργός κυνικά μέσα στην Ολομέλεια της Βουλής είπε, ότι «…εμείς προτιμούμε τα προγράμματα υποκατάστασης, διότι μια μονάδα υποκατάστασης είναι πέντε με έξι φορές πιο φθηνή από μια μονάδα στεγνού προγράμματος…»… Εκεί ουσιαστικά αν θέλετε παίζεται το όλο πρόβλημα. Επειδή, η κυρία Μαλλιώρη, αν δεν κάνω λάθος, αναφέρθηκε σε συνταγογράφους κ.λπ., στους ιδιώτες γιατρούς που εισχωρούν στο σύστημα, θα σας πω, κυρία Μαλλιώρη, ότι είμαι σίγουρος ότι διαβάσατε το Εθνικό Σχέδιο κατά των ναρκωτικών που συζητήθηκε πριν 5-6 μήνες και δίνει σαφείς οδηγίες για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του προβλήματος των ναρκωτικών. Απλά αυτές οι κατευθύνσεις είναι γενικές.
Μέσα από αυτό το πρόγραμμα και πιθανόν να ακολουθήσουν και άλλα εξειδικεύονται κατευθύνσεις του Εθνικού Σχεδίου κατά των ναρκωτικών. Βέβαια, πληθαίνουν οι διαμαρτυρίες, όλοι θα έχετε στα χέρια σας τη διαμαρτυρία της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Ελλάδας για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, της ΕΙΝΑΠ και διάφορα άλλα, αλλά δεν θα χάσω το χρόνο μου να σας διαβάσω τι λένε αυτά. Ουσιαστικά, επειδή βάζετε το ΚΕΘΕΑ για άλλη μια φορά, παρόλο που το συζητήσαμε, κύριε Φωτεινόπουλε, υπάρχει μια επιστολή του ΚΕΘΕΑ, την έχω εδώ από 13/2/2009 που απευθύνεται στον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, εσείς λέτε ότι αποδέχεται, αλλά με όλους τους όρους, τους οποίους βάζει, ουσιαστικά δεν αποδέχεται. Να μου επιτρέψετε να σας διαβάσω 2 -3 πράγματα. Λέει «το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο του συστήματος δημόσιας υγείας, το οποίο εποπτεύεται άμεσα από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και όχι να ανατεθεί σε ιδιώτες γιατρούς με το καθεστώς της μερικής απασχόλησης…»
Στις προϋποθέσεις εφαρμογής του προγράμματος λέει «η διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα για την δωρεάν παροχή υπηρεσιών», παρακάτω στις πιθανές επιπτώσεις αναφέρει ότι «μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις για ανεξέλικτη διάθεση των ουσιών, λόγω της υπέρ συνταγογράφησης για εκτροπή των συνταγογραφημένων ουσιών στην μαύρη αγορά, και για τα «overdose με το σύστημα «takeaway», τόσο για τους ίδιους τους χρήστες όσο και για τα μέλη των οικογενειών.
Επειδή κύριε Πρόεδρε του ΟΚΑΝΑ, αναφερθήκατε σαν ένα από τα προβλήματα που υπάρχουν, είναι τα κέντρα πρόληψης με τα προβλήματα τους, εμείς θεωρούμε ότι σκόπιμα γίνεται αυτό το πράγμα. Δεν υπάρχει δηλαδή, δικαιολογία ότι δεν βρίσκονται δέκα-δεκαπέντε εκατομμύρια να δοθούν ώστε να λειτουργήσουν καλά. Επί εβδομαδιαίας βάσης, κατάντησε έθιμο οι άνθρωποι αυτοί να βρίσκονται στους δρόμους. Αντί δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί, αναπόσπαστα, χωρίς τεράστια προβλήματα που έχουν και από τις σχέσεις εργασίας, δεν υπάρχει κανένας μόνιμος υπάλληλος σε αυτά, είναι με ελαστικές σχέσεις, από stage μέχρι τετράμηνα, οκτάμηνα κλπ, έχουν και το πρόβλημα ότι δεν πληρώνονται. Αλήθεια, μπορεί το ελληνικό κράτος, το ελληνικό δημόσιο να πείσει και τον τελευταίο κακόπιστο, καλόπιστο πολίτη ότι δεν βρίσκονται δεκαπέντε εκατομμύρια ευρώ για να λειτουργήσουν σωστά τα εβδομήντα δύο αυτά κέντρα-μονάδες πρόληψης;
Και να μου επιτρέψετε, όσον αφορά τη θεραπεία, να πω ακριβώς με τα λόγια τα δικά σας, τι είπατε στις 25/2/2009 και με αυτό θα τελειώσω. Για τη θεραπεία, όπως γνωρίζετε στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως ακολουθούνται δύο φιλοσοφίες. Η φιλοσοφία της ιατροφαρμακευτικής θεραπείας που γίνεται από τον ΟΚΑΝΑ, αποκλειστικά στη χώρα μας και αυτή της ψυχοκοινωνικής θεραπείας που γίνεται από το ΚΕΘΕΑ και το δεκαοχτώ άνω. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι η εξής. Ο ΟΚΑΝΑ, δηλαδή η ιατροφαρμακευτική φιλοσοφία, θεραπεία, χρησιμοποιεί υποκατάσταση ναρκωτικών ουσιών, ενώ το ΚΕΘΕΑ και το δεκαοχτώ άνω, ακολουθούν θεραπεία με ψυχοκοινωνική υποστήριξη των ενδιαφερομένων να θεραπευτούν. Εδώ, τελειώνοντας κύριε Πρόεδρε, είναι η βασική μας διαφορά στη φιλοσοφία.
Η θεραπεία, ακόμη και για τα κακοήθη νεοπλάσματα, τη χωρίζουμε στη ριζική θεραπεία που αποσκοπεί στο να στείλει στην κοινωνία εντελώς θεραπευμένο τον ασθενή και στη παρηγορητική, που εν πάση περιπτώσει, προσπαθούμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες ζωής του όσο ζήσει. Εσείς λοιπόν, ονομάζετε θεραπεία την υποκατάσταση και αν πράγματι-κι αυτό είναι το ερώτημα μου προς τις δύο κυρίες καθηγήτριες-αν συμφωνούν ότι η υποκατάσταση είναι θεραπεία και αν συμφωνούν, αν ξέρουν, γιατί εγώ δεν ξέρω και όσον έψαξα δεν έχω βρει ένα μόνο άτομο χρήστη, ο οποίος αποδόθηκε απεξαρτημένος στην κοινωνία από τα προγράμματα υποκατάστασης.
