Λίγες μόλις βδομάδες μετά την εκλογή του, ο Νομάρχης κ. Στέφανος Πουλημένος, πλαισιωμένος από αντινομάρχες και άλλα στελέχη της Νομαρχίας και της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, σε μια θεαματική εμφάνιση στο μπαζωμένο τμήμα της Χαλικιοπούλου, είχε δηλώσει μπροστά στις κάμερες, ότι ήταν αποφασισμένος να τιμωρήσει τους καταπατητές και να σώσει τη λιμνοθάλασσα…
Εξαγγέλθηκαν στη συνέχεια υψηλά πρόστιμα, τα οποία δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν ποτέ εκτελέστηκαν. Βέβαιο είναι ότι τίποτε δεν άλλαξε στη πολύπαθη λιμνοθάλασσα, η οποία να διευκρινίσουμε, ότι διαχειριστικά μόνο, ανήκει στους Δήμους Κερκυραίων και Αχιλλείων, ενώ ιδιοκτησιακά, όπως όλες οι θάλασσες και οι λιμνοθάλασσες, ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η λιμνοθάλασσα Χαλικιοπούλου εντάχθηκε στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000 με το διεθνή κωδικό GR 223005 που περιλαμβάνει ακόμη το Κανόνι και όλη τη περιοχή του Περάματος και Μπενιτσών ως τη Μεσογγή.
Για την εν λόγω περιοχή Natura 2000 η Δημαρχιακή Επιτροπή του Δήμου Αχιλλείων ανέθεσε με την 62/2008 απόφασή της την εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης, η σύμβαση για την οποία υπεγράφη με την ανάδοχο την 01/08/2008.
Η μελέτη αυτή ολοκληρώθηκε ενπρόθεσμα και παραδόθηκε από τους μελετητές στις αρχές Νοεμβρίου 2008 και θέτει, μεταξύ άλλων, σαν όρο για την άσκηση δραστηριοτήτων και επιτρεπόμενων χρήσεων στη παρόχθια ζώνη της λιμνοθάλασσας, «τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού στο όριο της υγροτοπικής ζώνης». Διότι, όπως είναι γνωστό, η οριογραμμή του παλαιού αιγιαλού οριοθετεί την αρχική έκταση της λιμνοθάλασσας και της παρόχθιας ζώνης, της συνολικής έκτασης, δηλαδή, που ανήκει αδιαμφισβήτητα στο Ελληνικό Δημόσιο.
Έγινε, λοιπόν, ένα πρώτο καλό βήμα με την εκπόνηση της μελέτης αυτής και όσοι, πράγματι, ενδιαφέρονται για τη διάσωση της λιμνοθάλασσας Χαλικιοπούλου και την προστασία της δημόσιας περιουσίας έχουν ήδη στα χέρια τους ένα καλό εργαλείο. Το δεύτερο νομικά και ηθικά επιβεβλημένο απαραίτητο βήμα, είναι η απρόσκοπτη προώθηση της επιστημονικής μελέτης στο ΥΠΕΧΩΔΕ για την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, μετά από γνωμοδοτήσεις των συναρμόδιων Υπουργείων και διαβούλευση με τους διάφορους φορείς. Όμως έως αυτή τη στιγμή, επειδή δεν είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικές ανακοινώσεις, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η Δημοτική Αρχή Αχιλλείων έχει προβεί σ’ αυτή την ενέργεια.
Πέραν, όμως, του καθορισμού του παλαιού αιγιαλού, γεγονός πάρα-πολύ απλό, δεδομένου ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να απευθυνθεί στην Υδρογραφική Υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και να ζητήσει το σχετικό Διάγραμμα, επιβάλλεται εν προκειμένω και η χάραξη όχθης και αιγιαλού της λιμνοθάλασσας. Γίνεται, με βάση την οριογραμμή του παλαιού αιγιαλού, από φορείς ή ιδιώτες όμορων ιδιοκτησιών που προτίθενται να οικοδομήσουν τα οικόπεδά τους, δεδομένου ότι το άρθρο 8, παρ. 1 του Ν. 2971/01 ορίζει ότι «πριν από την έγκριση ή επέκταση του σχεδίου πόλης ή από οποιαδήποτε εκποίηση ή παραχώρηση δημόσιου κτήματος ή από την εκτέλεση λιμενικών, βιομηχανικών, τουριστικών και συγκοινωνιακών έργων ή από την έκδοση άδειας για οικοδομικές εργασίες, εφόσον οι πράξεις αυτές αναφέρονται σε ακίνητα που απέχουν μέχρι εκατό (100) μέτρα από την ακτογραμμή, απαιτείται να γίνει, με ποινή ακυρότητας των πράξεων αυτών, ο καθορισμός του αιγιαλού και της παραλίας στη περιοχή αυτή». Να διευκρινίσουμε εδώ ότι ενώ στις παραλίες που βρέχονται από ανοικτές θάλασσες το μίνιμουμ οριοθέτησης μιας ακτής είναι τα 500 μέτρα, για τις λιμνοθάλασσες απαιτείται οριοθέτηση περιμετρικά όλης της ακτογραμμής.
Απάντηση δε για τις καταπατήσεις δίνουν τα δύο άρθρα του ίδιου νόμου που ακολουθούν:
Tο άρθρο 23 προβλέπει ότι «Όλα τα γήπεδα που σχηματίζονται από προσχώσεις, φυσικές ή τεχνητές, στη θάλασσα ή τον αιγιαλό, ή στα πλαίσια έργων, που εκτελούνται με δαπάνες των φορέων, …ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο…». Και
Το άρθρο 27, στη παρ. 2, αναφέρει ότι «Τα πάσης φύσεως κτίσματα και εν γένει κατασκευάσματα, τα οποία έχουν ανεγερθεί ή θα ανεγερθούν χωρίς άδεια στον αιγιαλό ή την παραλία …κατεδαφίζονται, ανεξάρτητα από το χρόνο ανέγερσής τους, ή αν κατοικούνται ή άλλως πως χρησιμοποιούνται».
Αναφορικά δε με τα περί χρησικτησίας, το άρθρο 4 του Ν. 3127/2003 έχει εφαρμογή μόνο για ακίνητα εντός οικισμού ή σχεδίου πόλεως εμβαδού έως 2.000 τ.μ. και προβλέπει δύο ειδών χρησικτησίες καλόπιστων ιδιοκτητών ακινήτου: α) «με 10ετή αδιατάρακτη νομή έως τις 19/3/3003 (ημ/νία ΦΕΚ Α/67) με βάση νόμιμο τίτλο… (αγοραπωλητήριο συμβόλαιο) και β) με 30ετή αδιατάρακτη νομή χωρίς συμβόλαιο…
Υπάρχει, λοιπόν, το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο εν προκειμένω η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού αρνείται πεισματικά να εφαρμόσει, διαπράττοντας ενδεχομένως ακόμη και το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.
Διότι η ολιγωρία αυτή έχει σαν αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή της λιμνοθάλασσας και την καταπάτηση της δημόσιας περιουσίας, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο, όπως φημολογείται, ακόμη και να επιχειρείται στη περιοχή δημιουργία ξενοδοχειακής μονάδας (bungalows) 2000 κλινών!
Αν οι φήμες είναι ανυπόστατες, αναμένουμε επίσημη διάψευση εκ μέρους του Νομάρχη.
Σπύρος Α. Σαλβάνος
Πρόεδρος Δ. Σ.
Περιβαλλοντικής Παρέμβασης η Αντινιώτη
www.antinioti.com
Εξαγγέλθηκαν στη συνέχεια υψηλά πρόστιμα, τα οποία δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν ποτέ εκτελέστηκαν. Βέβαιο είναι ότι τίποτε δεν άλλαξε στη πολύπαθη λιμνοθάλασσα, η οποία να διευκρινίσουμε, ότι διαχειριστικά μόνο, ανήκει στους Δήμους Κερκυραίων και Αχιλλείων, ενώ ιδιοκτησιακά, όπως όλες οι θάλασσες και οι λιμνοθάλασσες, ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η λιμνοθάλασσα Χαλικιοπούλου εντάχθηκε στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000 με το διεθνή κωδικό GR 223005 που περιλαμβάνει ακόμη το Κανόνι και όλη τη περιοχή του Περάματος και Μπενιτσών ως τη Μεσογγή.
Για την εν λόγω περιοχή Natura 2000 η Δημαρχιακή Επιτροπή του Δήμου Αχιλλείων ανέθεσε με την 62/2008 απόφασή της την εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης, η σύμβαση για την οποία υπεγράφη με την ανάδοχο την 01/08/2008.
Η μελέτη αυτή ολοκληρώθηκε ενπρόθεσμα και παραδόθηκε από τους μελετητές στις αρχές Νοεμβρίου 2008 και θέτει, μεταξύ άλλων, σαν όρο για την άσκηση δραστηριοτήτων και επιτρεπόμενων χρήσεων στη παρόχθια ζώνη της λιμνοθάλασσας, «τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού στο όριο της υγροτοπικής ζώνης». Διότι, όπως είναι γνωστό, η οριογραμμή του παλαιού αιγιαλού οριοθετεί την αρχική έκταση της λιμνοθάλασσας και της παρόχθιας ζώνης, της συνολικής έκτασης, δηλαδή, που ανήκει αδιαμφισβήτητα στο Ελληνικό Δημόσιο.
Έγινε, λοιπόν, ένα πρώτο καλό βήμα με την εκπόνηση της μελέτης αυτής και όσοι, πράγματι, ενδιαφέρονται για τη διάσωση της λιμνοθάλασσας Χαλικιοπούλου και την προστασία της δημόσιας περιουσίας έχουν ήδη στα χέρια τους ένα καλό εργαλείο. Το δεύτερο νομικά και ηθικά επιβεβλημένο απαραίτητο βήμα, είναι η απρόσκοπτη προώθηση της επιστημονικής μελέτης στο ΥΠΕΧΩΔΕ για την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, μετά από γνωμοδοτήσεις των συναρμόδιων Υπουργείων και διαβούλευση με τους διάφορους φορείς. Όμως έως αυτή τη στιγμή, επειδή δεν είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικές ανακοινώσεις, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η Δημοτική Αρχή Αχιλλείων έχει προβεί σ’ αυτή την ενέργεια.
Πέραν, όμως, του καθορισμού του παλαιού αιγιαλού, γεγονός πάρα-πολύ απλό, δεδομένου ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να απευθυνθεί στην Υδρογραφική Υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και να ζητήσει το σχετικό Διάγραμμα, επιβάλλεται εν προκειμένω και η χάραξη όχθης και αιγιαλού της λιμνοθάλασσας. Γίνεται, με βάση την οριογραμμή του παλαιού αιγιαλού, από φορείς ή ιδιώτες όμορων ιδιοκτησιών που προτίθενται να οικοδομήσουν τα οικόπεδά τους, δεδομένου ότι το άρθρο 8, παρ. 1 του Ν. 2971/01 ορίζει ότι «πριν από την έγκριση ή επέκταση του σχεδίου πόλης ή από οποιαδήποτε εκποίηση ή παραχώρηση δημόσιου κτήματος ή από την εκτέλεση λιμενικών, βιομηχανικών, τουριστικών και συγκοινωνιακών έργων ή από την έκδοση άδειας για οικοδομικές εργασίες, εφόσον οι πράξεις αυτές αναφέρονται σε ακίνητα που απέχουν μέχρι εκατό (100) μέτρα από την ακτογραμμή, απαιτείται να γίνει, με ποινή ακυρότητας των πράξεων αυτών, ο καθορισμός του αιγιαλού και της παραλίας στη περιοχή αυτή». Να διευκρινίσουμε εδώ ότι ενώ στις παραλίες που βρέχονται από ανοικτές θάλασσες το μίνιμουμ οριοθέτησης μιας ακτής είναι τα 500 μέτρα, για τις λιμνοθάλασσες απαιτείται οριοθέτηση περιμετρικά όλης της ακτογραμμής.
Απάντηση δε για τις καταπατήσεις δίνουν τα δύο άρθρα του ίδιου νόμου που ακολουθούν:
Tο άρθρο 23 προβλέπει ότι «Όλα τα γήπεδα που σχηματίζονται από προσχώσεις, φυσικές ή τεχνητές, στη θάλασσα ή τον αιγιαλό, ή στα πλαίσια έργων, που εκτελούνται με δαπάνες των φορέων, …ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο…». Και
Το άρθρο 27, στη παρ. 2, αναφέρει ότι «Τα πάσης φύσεως κτίσματα και εν γένει κατασκευάσματα, τα οποία έχουν ανεγερθεί ή θα ανεγερθούν χωρίς άδεια στον αιγιαλό ή την παραλία …κατεδαφίζονται, ανεξάρτητα από το χρόνο ανέγερσής τους, ή αν κατοικούνται ή άλλως πως χρησιμοποιούνται».
Αναφορικά δε με τα περί χρησικτησίας, το άρθρο 4 του Ν. 3127/2003 έχει εφαρμογή μόνο για ακίνητα εντός οικισμού ή σχεδίου πόλεως εμβαδού έως 2.000 τ.μ. και προβλέπει δύο ειδών χρησικτησίες καλόπιστων ιδιοκτητών ακινήτου: α) «με 10ετή αδιατάρακτη νομή έως τις 19/3/3003 (ημ/νία ΦΕΚ Α/67) με βάση νόμιμο τίτλο… (αγοραπωλητήριο συμβόλαιο) και β) με 30ετή αδιατάρακτη νομή χωρίς συμβόλαιο…
Υπάρχει, λοιπόν, το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο εν προκειμένω η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού αρνείται πεισματικά να εφαρμόσει, διαπράττοντας ενδεχομένως ακόμη και το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.
Διότι η ολιγωρία αυτή έχει σαν αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή της λιμνοθάλασσας και την καταπάτηση της δημόσιας περιουσίας, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο, όπως φημολογείται, ακόμη και να επιχειρείται στη περιοχή δημιουργία ξενοδοχειακής μονάδας (bungalows) 2000 κλινών!
Αν οι φήμες είναι ανυπόστατες, αναμένουμε επίσημη διάψευση εκ μέρους του Νομάρχη.
Σπύρος Α. Σαλβάνος
Πρόεδρος Δ. Σ.
Περιβαλλοντικής Παρέμβασης η Αντινιώτη
www.antinioti.com
