ΑΝΑΦΟΡΑ
Για τους κ. κ. Υπουργούς Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εσωτερικών· Δημόσιας Διοίκησης-Αποκέντρωσης.
Οι βουλευτές: Μπάμπης Χαραλάμπους και Αχιλλέας Κανταρτζής κατέθεσαν ΑΝΑΦΟΡΑ του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης ΟΚΑΝΑ & Αυτοδιοίκησης, με την οποία καταγγέλλουν τη συνεχιζόμενη υπο-χρηματοδότηση και το διαφαινόμενο οριστικό πλέον κλείσιμο των 72 Κέντρων Πρόληψης της χώρας.
Αθήνα 17/06/2009
Οι καταθέτοντες βουλευτές
Μπάμπης Χαραλάμπους
Αχιλλέας Κανταρτζής
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ» ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ Ο ΚΑΝΑ & ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
σας αποστέλλουμε την παρούσα επιστολή, για να σας απευθύνουμε ύστατη έκκληση ανθρωπιάς, προκειμένου να δώσετε λύση στο οριστικό πλέον κλείσιμο των 72 Κέντρων Πρόληψης της χώρας μας.
Απευθυνόμαστε σε εσάς μετά από συνεχείς ατελέσφορες προσπάθειες -τα τελευταία δύο χρόνια- με τα εμπλεκόμενα Υπουργεία (Υγείας και Εσωτερικών) από τα οποία το μόνο που αποκομίσαμε έως σήμερα είναι μόνο διακηρύξεις και η μετάθεση ευθυνών από το ένα στο άλλο και από εκεί στο Υπουργείο Οικονομικών.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
ολόκληρη η κοινωνία ασχολείται με το πρόβλημα που υπάρχει στα προγράμματα υποκατάστασης τουίΟΚΑΝΑ, όπου η λίστα των εξαρτημένων αριθμεί χιλιάδες ανθρώπους, κανείς όμως δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να απαντήσει στο εξής ερώτημα: Ακόμη καΐί αν «λυθεί» το θέμα της λίστας ποιος θα «ασχοληθεί» για να μην υπάρξουν νέοι υποψήφιοι χρήστες;
Με αυτό «ασχολούνται» εδώ και μια δεκαετία, με συνέπεια και «αστημοσύνη τα 72 Κέντρα Πρόληψης της χώρας μας.
ΤΙ επικαιρότητα μας φέρνει καθημερινά αντιμέτωπους με τα φαινόμενα κοινωνικής δυσφορίας που η ελληνική κοινωνία βιώνει μέσα από ολοένα πιο εκρηκτικά γεγονότα: ίεξάπλωση των κάθε είδους εξαρτήσεων (ουσίες, τεχνολογία, βουλιμία, ανορεξία)^ εξαφανίσεις παιδιών, εναοοικογενειακή βία, σχολικός εκφοβισμός, κακοποίηση και πολλά άλλα. Σήμερα είναι ολοένα πιο επιτακτική η ανάγκη υποστήριξης των παιδιών, του γονέα, του εκπαιδευτικού, του κάθε πολίτη μέσα από τα προγράμματα των Κέντρων Πρόληψης.
Τα Κέντρα Πρόληψης, στελεχωμένα με διεπιστημονικές ομάδες προσωπικού (ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.α.)> λειτουργούν από το 1995. Υποστηρίχτηκαν από την πολιτεία, η οποία επένδυσε σ' αυτά, ενισχύθηκαν από την επιστημονική κοιν,ότητα και αγκαλιάστηκαν από τις τοπικές κοινωνίες γιατί κατάφεραν να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους.
Τα προγράμματα πρόληψης που υλοποιούμε:
Δεν μένουν στην ενημέρωση για την ενημέρωση
Δεν αφορούν διανομή άνα, και μοίρασμα αφισών
Δεν είναι αποσπασματικές δράσεις
Αντιθέτως:
■ Στοχεύουν στη μείωση της ζήτησης των εξαρτησιογόνων ουσιών μέσα από μακροπρόθεσμα, κατά κύριο λόγο, προγράμματα ψυχο-κοινωνικής εκπαίδευσης, χμ οποία απευθύνονται σε παιδιά, εφήβους, νέους καθώς και στους σημαντικούς γι^ αυτά ανθρώπους και πλαίσια, κατά κύριο λόγο στην οικογένεια και τη σχολική κοινότητα.
" Δεν αφορούν μόνο στις ουσίες (νόμιμες και παράνομες) αλλά σε κάθε εξαρτητική συμπεριφορά καθώς και σ' όλα τα ψυχοκοινωνικά προβλήματα.
■ Τα Κέντρα Πρόληψης δεν είναι δομή «του γραφείου». Κάθε Κ. Π, διαμορφώνει τον προγραμματισμό των δράσεων του σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε τοπικής κοινωνίας, σε συνεργασία με πλειάδα φορέων, συλλόγων και θεσμών και βρίσκεται ανά πάσα στιγμή ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της επαρχίας, χτίζοντας σχέσεις με την κοινότητα για να υποστηριχθεί κάθε προσπάθεια πρόληψης.
Την αποτελεσματικότητα αυτών των προγραμμάτων αποδεικνύει η μεγάλη συμμετοχή που εκδηλώνεται: £ε πολλά Κέντρα Πρόληψης εδώ και αρκετά χρόνια έχει δημιουργηθεί μια άλλη «λίστα» : η «λίστα της ζωής». Είναι οι ομάδες των γονιών που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουν τα σεμινάρια μας. Γονείς που δεν έχουν πρόβλημα και θέλουν να «προλάβουν»,
Η σταθερή μας παρουσία στο χώρο του σχολείου, της οικογένειας και της κοινότητας είναι πλέον αναγνωρισμένη στις τοπικές μας κοινωνίες, απ' όπου και αντλούμε αυτή τη στιγμή ίσως το μόνο κίνητρο και την προτροπή να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη διατήρηση αυτού του θεσμού.
Λυτός λοιπόν ο θεσμός των Κέντρων Πρόληψης αργά και σταθερά διαλύεται τα τελευταία δύο χρόνια όχι με απόφαση που στηρίζεται σε πολιτικά και επιστημονικά υπεύθυνη γνώμη, αλλά με αδιαφορία και μη εκπλήρωση των συμβατών υποχρεώσεων της πολιτείας που αφορούν στη χρηματοδότηση.
Πιο συγκεκριμένα:
■ Ο ΟΚΑΝΑ και το Υπουργείο Υγείας κατ' επέκταση (που έχουν την υποχρέωση να
καταβάλουν το 50% της χρηματοδότησης) υποχρηματοδοτούν τα Κέντρα Πρόληψης. Πιο συγκεκριμένα, οφείλουν την συνεισφορά τους για τα έτη 2007, 2008 και 2009 (περί τα 13 εκ. Ευρώ).
■ Η σύμβαση με το Υπουργείο Εσωτερικών και την ΚΕΔΚΕ (το 50% της
χρηματοδότησης από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους της Αυτοδιοίκησης) αφού έληξε τυπικά στο τέλος του 2007, ανανεώθηκε έπειτα από πολλές πιέσεις και αγώνα. £2στόσο, ούτε η μια πλευρά ούτε η άλλη τακτοποίησαν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή τη σύμβαση. Το μεν Υπουργείο Υγείας; συνεχίζοντας τη γνωστή ασυνεπή ως προς τις οφειλές στάση του, οι δε ΚΕΔΚΕ και ΥΠΕΣΔΑ προβάλλοντας ως αφορμή την ασυνέπεια του Υπουργείου Υγείας.
Αυτή η υποχμηματοδότηση μεταφράζεται σε ασφυκτικά οικονομικά προβλήματα για τα περισσότερα Κέντρα. Υπάρχουν Κέντρα που αδυνατούν να εκπληρώσουν βασικές οικονομικές υποχρεώσεις τους, όπως πάγια έξοδα, ασφαλιστικές εισφορές, ενοίκια, και βεβαίως αρκετοί συνάδελφοι παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες ενώ σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι κινδυνεύουμε να μείνουμε απλήρωτοι στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Μέσα σ' αυτό το δυσοίωνο για τα Κέντρα πλαίσιο, αντί να επιδιώκεται μια πάγια θεσμική λύση, η οποία θα εξασφάλιζε το Θεσμό της Πρόληψης στη χώρα μας, ουσιαστικά και με πράξεις, «δώ και καιρό, δε γίνεται εκ μέρους της πολιτείας σοβαρή προσπάθεια ούτε καν για την επιβίωση των Κέντρων.
Αξιότιμε κε Πρόεδρε,
ως ειδικοί στο χώρο της Πρόληψης πιστεύουμε ότι πλέον οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν ότι ι η πρόληψη δεν είναι ωραία λόγια, θορυβώδεις εκδηλώσεις, & συνθήματα.. Η πρόληψη δεν μπορεί να στοχεύει απλώς στην πληροφόρηση, πρέπει να στοχεύει στην' παρέμβαση σε όλους εκείνους τους παράγοντες, προσωπικούς, κοινωνικούς, οικογενειακούς που ωθούν τους νέους στα ναρκωτικά και σε κάθε μορφή εξάρτησης. Αυτή η πρόληψη είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη και κυρίως του κάθε παιδιού που ζει στη χώρα μας και είναι υποχρέωση της πολιτείας να φροντίζει γι* αυτό.
Πιστεύουμε ότι συμφωνείτε πως αξίζει τον κόπο να μεγαλώσουμε παιδιά ψυχικά υγιή, γιατί έτσι διαμορφώνουμε μια υγιή κοινωνία, μια κοινωνία ανθρώπινη. Το αν το όραμα της Πρόληψης θα συνεχίζει να γίνεται πράξη, εναπόκειται πλέον στη δική σας βούληση και πρωτοβουλία για άμεσες ενέργειες.
