Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Χ. Χαραλάπους προς ΤΕΕ: Ευχαριστούμε για την πρόσκληση αλλά....

Σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση και εξαρχής θέλουμε να σας εξηγήσουμε την ουσιαστική διαφωνία μας με το νέο πλαίσιο του νόμου 3661/08, διαφωνία που εκφράζεται στη συνολική κατεύθυνση του νόμου και όχι σε μερικά αρνητικά του σημεία.Εμείς τα προβλήματα της εξοικονόμησης της ενέργειας δεν τα βλέπουμε σαν κάτι ανεξάρτητο αλλά ενταγμένο στο συνολικό προσανατολισμό της αναπτιξιακής πολιτικής της χώρας και ιδιαίτερα της πολιτικής όπως αυτή ακολουθείται στον ενεργειακό τομέα, στις κατασκευές καθ στη χρήση γης.Δεν καθορίζουμε τη θέση μας με βάση ότι έχουμε ένα σύνηθες πρόβλημα με πολλές παραμέτρους σε σχέση με την διαχείριση των ενεργειακών πόρων και χρήσης της ενέργειας αλλά και ειδικά όσον αφορά τα κτίρια σε σχέση με την χωροθέτηση και το σχεδιασμό των κτιρίων αλλά και τις απαραίτητες διαδικασίες τόσο του ελέγχου σε όλες τις φάσεις από τη μελέτη και την κατασκευή, τη λειτουργία των κτιρίων όσο και την ενημέρωση των χρηστών.Πολλά μπορούμε να πούμε, όμως για μας τα κύριο ερώτημα είναι ποιο είναι το πολιτικό πλαίσιο; Ποιοι κοινωνικοί και πολιτικοί όροι μπορούν να οδηγήσουν σε ένα βέλτιστο αποτέλεσμα με βάση τις λαϊκές ανάγκες με τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση του λαϊκού εισοδήματος και με βάση αυτό το κριτήριο εξετάζουμε τι είναι αυτός ο νόμος.Εμείς λοιπόν βλέπουμε ότι το σημερινό πλαίσιο, το πλαίσιο το οποίο προωθούν από κοινού οι δυνάμεις του δικομματισμού, γιατί την οδηγία την στήριξαν από κοινού ευρωπαίοι συντηρητικοί και ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, γιατί επιδιώκει μία λύση μέσα σε ένα συνολικά αντιδραστικό πλαίσιο.
Το θέμα που αφορά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας την εμπορευματοποίηση ελέγχου και της λαϊκής κατοικίας, την εμπορευματοποίηση της χρήσης γης και εξηγούμαστε: Όσον αφορά την απελευθέρωση της ενέργειας, βασικό χαρακτηριστικό του ενεργειακού σχεδιασμού στη φάση αυτή που περνάμε είναι η διασφάλιση του μέγιστου συμφέροντος, του μέγιστου κέρδους του ιδιώτη επενδυτή. Αυτό είναι το κριτήριο στη πράξη του ενεργειακού σχεδιασμού. Με βάση αυτό το κριτήριο αντλούμε το θέμα της εξοικονόμησης, βλέπουμε ότι το φυσικό αέριο για παράδειγμα, που είναι ένα στρατηγικό καύσιμο παγκόσμια αυτή τη στιγμή, στην χώρα μας μετατρέπεται σε στρατηγικό καύσιμο για την ηλεκτροπαραγωγή και όχι για την οικιακή χρήση. Με ποιο γνώμονα; Τις ανάγκες σχεδιασμού του επιτελείου των Βρυξελλών αλλά και τη γρήγορη απόσβεση της επένδυσης για το ιδιώτη επενδυτή.
Δεύτερη πλευρά που αποδεικνύει το ίδιο ακριβώς ζήτημα. Στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης της γης, των δημόσιων έργων και της λαϊκής κατοικίας, στο πλαίσιο που η λαϊκή στέγη αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα, μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα; Όταν αυτό δεσπόζει σαν κριτήριο για το τι πρέπει να γίνει τότε θα έχουμε ψευδεπίγραφα διλήμματα, αν πρέπει δηλαδή να έχουμε κοινή λαϊκή κατοικία χωρίς ασφάλεια, ποιότητα, ενεργειακή απόδοση και προστασία του περιβάλλοντος, ή να πρέπει να έχουμε το αντίστροφο και να μείνει στο απυρόβλητο το κέρδος.
Όσον αφορά τον νόμο εντάσσεται και υπηρετεί το κυρίαρχο αντιλαϊκό πλαίσιο της αγοράς, τρία βασικά χαρακτηριστικά:
α) ψευδεπίγραφη ελεγκτική διαδικασία, β) εμπόριο σφραγίδων και γ) τα συνειδητά κενά προς όφελος τουριστικών ομίλων και τραπεζών για να εξαιρεθούν υφιστάμενα κτίρια παραθεριστικής κατοικίας.
Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς σαν ΚΚΕ εκφράσαμε με σαφή τρόπο την συνολική μας διαφωνία και όχι επιφυλάξεις απέναντι στον νόμο, γιατί οδηγεί σε μία νέα επιβάρυνση του λαϊκού εισοδήματος που θα καταγράφεται στην συνείδηση του λαού σαν πρόσθετο βάρος που πρέπει να το αποφύγει.Δεν πιστεύουμε δηλαδή, ότι ο λαός πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην φτώχια, για αυτό είναι ψευδοδίλλημα και πιστεύομε ότι μπροστά μας έχουμε τελικά ένα πρόβλημα όχι τεχνοκρατικό, αλλά κοινωνικό και πολιτικό, που η ριζική επίλυση του απαιτεί ανατροπή της πολιτικής της απελευθέρωσης και της εμπορευματοποίησης, ρήξη με αυτό το καθεστώς των μονοπωλιακών ομίλων ώστε ο τομέας ενέργειας και το σύστημα παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών έργων, να απαλλαγούν από αυτούς τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Σε αυτό το πλαίσιο το διαφορετικό προτείνουμε τρις μοχλούς που μπορούν να βοηθήσουν στον κεντρικό σχεδιασμό με γνώμονα την λαϊκή ευημερία α) ενιαίο αποκλειστικά κρατικό φορέα ενέργειας β) ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών και γ) εργατικό δυναμικό και κρατικό φορέα της βιομηχανικής παραγωγής οικοδομικών υλικών.

Κέρκυρα 3 Ιουλίου 2009

Μπάμπης Χαραλάμπους
Βουλευτής Κέρκυρας του ΚΚΕ