Πιθανότατα οι πολυάριθμες αντιπροσωπείες των Συνόδων Υπουργών του ΟΑΣΕ και του ΝΑΤΟ, έφτασαν στη Κέρκυρα με μεγάλες προσδοκίες για τις ποικίλες υπηρεσίες που υπόσχεται ένας περίφημος τουριστικός προορισμός. Και μάλλον αγνοούν ότι στη στρωματογραφία της ιστορίας, πίσω από τη φατσάδα του «επίγειου παράδεισου», κρύβεται μία άλλη Κέρκυρα, με δυσανάλογο προς το μέγεθός της ρόλο σε κοσμοϊστορικές καμπές.
Κατά το Θουκυδίδη, μέγιστο των Ελλήνων ιστορικών της Αρχαιότητας, η ηγεμονικές αξιώσεις των πανίσχυρων χάρη στο πολεμικό ναυτικό τους Κερκυραίων στο Δυρράχιο, στα παράλια της σημερινής Αλβανίας, συνέτεινε καίρια στην έκρηξη του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Κατά τον 20ο αιώνα, ήδη το 1912, ο Τσώρτσιλ πίεζε ώστε η Βρετανία να αποκτήσει ναυτική βάση στη Κέρκυρα, κλειδί της Αδριατικής – ακόμα και με τίμημα την εκχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα. Εκ νέου μετά την κατάληψη της Αλβανίας από τη φασιστική Ιταλία, το 1939, πρότεινε την επανοχύρωση της Κέρκυρας.
«Παντός πλειν εις Κέρκυραν»: από την εποχή του Αλκίνοου, οι Κερκυραίοι καλωσορίζουν τους πάντες. Μη λησμονείτε ωστόσο ότι εκτός του σκηνικού, της γραφικής εξοχής, της αρχαιοπρεπούς πόλης, ζουν εδώ και οι 120 χιλιάδες «κοινοί» Κερκυραίοι, λαός σκληρά εργαζόμενος και ισχνά αμοιβόμενος, που καθιστά δυνατή την αναβίωση της «Φαιάκειας» φιλοξενίας για εκατομμύρια τουρίστες ετησίως – συμπεριλαμβανομένων των διεθνών forum.
Οι Κερκυραίοι εκπροσωπούνται αρμοδίως στις συνόδους από τη διοργανώτρια αρχή, το Υπουργείο Εξωτερικών. Επιπροσθέτως διαθέτουν τοπικές αρχές: το Δήμαρχο Κερκυραίων, το Νομάρχη, τον (όχι αιρετό) Περιφερειάρχη. Εντούτοις δεν αναμένεται να διατυπωθούν στις διασκέψεις πραγματικά ζητήματα συλλογικής ασφαλείας που θίγουν την Αδριατική γειτονιά μας.
Στο μέρος που μας αναλογεί, ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Κέρκυρας εκφράζουμε τη βαθιά μας ανησυχία το σχέδιο που προωθεί τα τελευταία χρόνια η Ιταλική κυβέρνηση, για τη κατασκευή πυρηνικού αντιδραστήρα στην Αλβανία. Με λόγο που δικαιωματικά μας αναλογεί στο δημόσιο διάλογο που διεξάγεται στην Ευρώπη επί των ενεργειακών και περιβαλλοντικών ζητημάτων, απορρίπτουμε διαρρήδην τη θεωρία περί της «πράσινης» πυρηνικής ενέργειας. Η καταστροφή του Τσερνομπίλ δεν είναι αρχαία ιστορία: θα πολεμήσουμε για να αποτρέψουμε το ξύπνημα του θανάσιμου εφιάλτη στη καρδιά της ενωμένης ηπείρου μας, της Ευρώπης.
Οι Κερκυραίοι αντιμετωπίζουμε όχι ασήμαντα τοπικά προβλήματα. Υποφέρουμε από την έλλειψη πόσιμου νερού, και από δυσχέρειες στη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στην πυκνοκατοικημένη εξοχή μας. Παρότι θα ήταν δυνατές εναλλακτικές λύσεις που θα μετέφεραν το περιβαλλοντικό κόστος στην Ήπειρο ή την Αλβανία, επιμένουμε (με κόστος) να μην «εξάγουμε» δικά μας προβλήματα.
Με δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε το 1987 ο Ιταλικός λαός αναχαίτισε την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στην Ιταλία. Χαιρετίζουμε αυτή τη γενναία, ιστορική απόφαση. Προσφέρουμε την αλληλεγγύη και τη συμμαχία μας στον Ιταλικό λαό, για να περιφρουρήσει το αποπυρηνικοποιημένο στάτους της Ιταλικής Δημοκρατίας. Είθε, Έλληνες και Ιταλοί, από κοινού με τους Αλβανούς αδελφούς μας, να συνεργαστούμε για μία αποπυρηνικοποιημένη Αδριατική Θάλασσα, μία αποπυρηνικοποιημένη Ευρώπη, έναν αποπυρηνικοποιημένο Κόσμο.
