Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Επερώτηση για την τουριστική πολιτική της κυβέρνησης κατέθεσε η ΚΟ του ΚΚΕ

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους Υπουργούς Τουριστικής Ανάπτυξης, Οικονομίας και Οικονομικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας


Θέμα: Για τις εξελίξεις στον Τουρισμό και την πολιτική της κυβέρνησης

Το σύνολο των εξελίξεων, ιδιαίτερα στις συνθήκες της οικονομικής επιβράδυνσης και της κρίσης, αποδεικνύει ότι διευρύνεται η απόσταση ανάμεσα στις υλικές δυνατότητες και στην ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων για φθηνές και ποιοτικές διακοπές.
Το δικαίωμα του λαού στις διακοπές σαν μέσο προστασίας και αναπαραγωγής της εργατι­κής δύναμης θυσιάζεται στην κατεύθυνση καπιταλιστικής ανάπτυξης του τουριστι­κού τομέα με μοχλό το κέρδος.
Παράλληλα, επεκτείνεται η δράση ιδιωτικών ομίλων στον ιατρικό τουρισμό για την κάλυψη αναγκών των αναπτήρων και των ασθενών από χρόνια νοσήματα, που συμβαδίζει με την συρρίκνωση των δημόσιων προνοιακών δομών.
Για το ΚΚΕ δε μπαίνει ζήτημα αφορισμού της τουριστικής οικονομικής δραστη­ριό­τητας. Θεωρούμε όμως ότι μια οικονομία με μεγάλο μερίδιο συμμετοχής της του­ρι­στι­κής οικονομικής δραστηριότητας υποδηλώνει την ύπαρξη μιας καπιταλιστικής οικονο­μίας σε μεγάλο βαθμό εξάρτησης από τις εξωτερικές αγορές, με σημαντική επί­δρα­ση σ’ αυτήν των διακυμάνσεών τους στη διευρυμένη αναπαραγωγή της, όπως αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με τις επιπτώ­σεις της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης στο εισερχόμενο τουριστικό ρεύμα στη χώρα μας.
Σε τοπικό επίπεδο φανερώνει την κατασπατάληση ορισμένων φυσικών πόρων, την καταστροφή του περιβάλλοντος, λόγω του γεγονότος ότι η ανάπτυξη ορισμένων υποδομών για την κάλυψη της συγκυριακής ανάπτυξης του αλλοδαπού Τουρισμού δε συνοδεύεται από αντίστοιχη ανάπτυξη του συνόλου των υποδομών. Το αποτέλεσμα είναι να διαμορφώνονται πόλεις και ολόκληρες τουριστικές περιφέρειες με υπέρμετρες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις χωρίς αντίστοιχης δυναμικότητας ενερ­γειακή, υδροδοτική, αποχετευτική και εσωτερική μεταφορική κάλυψη. Ταυτό­χρο­να, προβάλλεται η ανάπτυξη του τουρισμού σαν «εναλλακτική λύση» στις συνέπειες της συρρίκνωσης της αγροτικής παραγωγής, ως συνέπεια της ΚΑΠ.
Η εκδήλωση της κρίσης θα επιταχύνει την τάση συγκέντρωσης και συγκε­ντροποίησης του κεφαλαίου, την τάση ισχυροποίησης των μονοπωλιακών ομίλων στον του­ρισμό, από τη στιγμή μάλιστα που εκτιμάται ότι υπάρχει μια υπερπλη­θώ­ρα προσφο­ράς ξενοδοχειακών κλινών που υπερβαίνει το 185% της τρέ­χου­σας ζήτησης. Ταυτόχρο­να επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο η θέση αρκετών παλιών μικρών ξενοδοχείων.
Ευνοημένοι από τις συνθήκες της κρίσης είναι και οι μεγαλύτεροι Tour Operators. Ελέγχοντας ένα σημαντικό τμήμα του εισερχόμενου μαζικού τουρισμού μπορούν να καθορίσουν τους προορισμούς στη βάση των ιδιαίτερων συμφερόντων τους, άλλωστε οι μεγάλοι του κλάδου διαχειρίζονται μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα στην ευρύτερη περιοχή, δηλαδή και σε προορισμούς ανταγωνιστικούς προς του ελληνικούς. Επιβάλλουν τις διαθέσεις τους όσον αφορά την τιμολογιακή πολιτική για την υπογραφή συμβολαίων, ήδη έχουν πετύχει εκπτώσεις στις τιμές των δωματίων της τάξης του 10% με 25%, ανάλογα με τη διαπραγματευτική ισχύ των ξενοδοχείων σε σχέση με τις περσινές τιμές, ενώ τους χρωστάνε χρήματα και από την περσινή περίοδο. Ταυτόχρονα διευρύνεται η χρήση του «All inclusive» (όπου το σύνολο των τουριστικών υπηρεσιών καλύπτεται εντός του ξενοδοχείου και περιλαμβάνεται στην τιμή του δωματίου), δημιουργώντας συνθήκες περαιτέρω ασφυξίας στα μαγαζιά εστίασης, λαϊκής τέχνης κ.ά.

Η εξέλιξη αυτή διευρύνει περαιτέρω την ψαλίδα ανάμεσα στις τιμές για τους Έλληνες τουρίστες και σ’ αυτές για τους αλλοδαπούς. Ήδη παρατηρούνται ακόμα και αυξή­σεις στις τιμές που απευθύνονται στην εγχώρια αγορά, με αποτέλεσμα να γίνεται
όλο και περισσότερο είδος πολυτελείας το δικαίωμα στις διακοπές για τη λαϊκή οικογέ­νεια. Σύμφωνα με έρευνες αγοράς όλο και διευρύνεται το τμήμα εκείνων που δε μπο­ρούν να πάνε διακοπές, για το 2009 αυτό είχε υπολογιστεί στο 50% περίπου, ενώ ένα σημαντικό τμήμα και εκείνων που πηγαίνουν κατευθύνεται στους τόπους καταγω­γής, σε σπίτια συγγενών και φίλων, ταυτόχρονα μειώνεται και η διάρκεια των διακοπών.
Οι επιπτώσεις από την κρίση, η μείωση του τουριστικού ρεύματος θα αξιοποιηθούν από τους εργοδότες για γενίκευση της επίθεσης ενάντια στα ένα­πομείναντα εργατικά ασφαλιστικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Η καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων, η διεύρυνση των ευέλικτων και άτυπων μορφών απα­σχό­λησης, η ανασφάλιστη εργασία και η καταστρατήγηση του ωραρίου, η τρομο­κρατία στους εργασιακούς χώρους θα αξιοποιηθούν για την περαιτέρω συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης και την αύξηση της εκμετάλλευσης, ενώ με πρόσχημα την πρακτική εξάσκηση των σπουδαστών εξασφαλίζουν φθηνή εργατική δύναμη.
Η κυβέρνηση στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, προχωρεί στην ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου με νέα φορολογικά και επενδυτικά κίνητρα, επιδοτεί τους μεγαλοξενοδόχους για δωρεάν απασχόληση των εργαζομένων. Φορτώνει, δηλαδή, τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του λαού για να θωρακίσει τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών. Με το νέο χωροταξικό για τον τουρισμό προχωρά στην αλλαγή της χρήσης γης, παραδίδει για επιχειρηματική εκμετάλλευση τους ορεινούς όγκους, τις ακτές και τον αιγιαλό, καταργεί τους όποιους περιορισμούς για την προστασία του περιβάλλοντος. Ιδιωτικοποιεί τα ΞΕΝΙΑ και τις μαρίνες. Το δε ΠΑΣΟΚ, πλειοδοτεί σε μέτρα περαιτέρω ενίσχυσης του κεφαλαίου.
Για το ΚΚΕ είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα των εργαζομένων και των οικογε­νειών τους στον τουρισμό, στις διακοπές στην ανάπαυση, στην προαγωγή της υγείας τους, στην αναψυχή. Ο τουρισμός μπορεί αντικειμενικά να συμβάλλει στη γνωριμία με άλλους λαούς και πολιτισμούς, στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, στην ψυχική και σωματική ευεξία, στη μόρφωση και στη γνωριμία με την ιστορική κληρονομιά της χώρας μας, στην ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού.
Η τουριστική οικονομική δραστηριότητα πρέπει να διασφαλίζει την κάλυψη των προαναφερόμενων αναγκών και να στοχεύει:
Στην προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, στην ισορροπία με τη φύση.
Στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, στην ανάπτυξη του τουριστικού τομέα σε αναλογία με τη βιομηχανική – αγροτική παραγωγή, τις αναγκαίες υποδομές (ενεργειακές, ύδρευσης κλπ).
Στην πλήρη – σταθερή εργασία των εργαζομένων του κλάδου, στην προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους.
Σε αναλογία με τις ανάγκες εκπαίδευσης και ειδίκευσης του εργατικού δυναμικού.
Στον καπιταλισμό, η ανάπτυξη του τουρισμού με σκοπό το κέρδος δε μπορεί να καλύψει τους προαναφερόμενους στόχους και κριτήρια.
Αναγκαία προϋπόθεση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών είναι ο κεντρικός σχεδιασμός της τουριστικής κοινωνικής εργασίας, ως αναπόσπαστο στοιχείο της λαϊκής οικονομίας.
Σ’ αυτό το πλαίσιο θα μετατραπούν σε κρατική – κοινωνική ιδιοκτησία όλες οι μεγάλες ξενοδοχειακές και τουριστικές εγκαταστάσεις, σε συνδυασμό με την κατάργηση της εμπορευματοποίησης της γης. Η γη, τα δάση, οι παραλίες θα αποτελούν λαϊκή, κρατική περιουσία.
Στα πλαίσια αυτά το ΚΚΕ προβάλλει και διεκδικεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και κερδοφο­ρίας. Ένα τέτοιο πλαίσιο, το οποίο μπορεί αντικειμενικά να συμβάλλει στην κοινή δράση των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ιδιοκτητών, οριοθετημένη από τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριο­ποιούνται στον κλάδο.
Ως βασικοί άξονες του πλαισίου στη λογική την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία, μπορεί να είναι οι παρακάτω:
Δικαίωμα για διακοπές και αναψυχή για όλους τους εργαζόμενους μέσα από την εξασφάλιση της μηνιάτικης άδειας και του 14ου μισθού για τις διακοπές.
Δωρεάν διακοπές για όλα τα παιδιά των εργαζομένων.
Δωρεάν διακοπές για τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες.
Ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές.
Να υπάρχει δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μνημεία, μουσεία, σε όλος τους φυσικούς και πολιτιστικούς χώρους της χώρας μας.
Να παρέχονται προγράμματα κοινωνικού τουρισμού για όλους τους εργαζόμενους με οποιαδή­ποτε μορφή απασχόλησης (μερική απασχόληση, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ), τους άνεργους και τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
ŸΝα δημιουργηθούν δημόσιες και δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις για τα παιδιά όλων των εργαζομένων και των ανέργων, που θα λειτουργούν όλο το καλοκαίρι.
ŸΝα δημιουργηθούν δωρεάν οργανωμένοι χώροι αναψυχής (κάμπινγκ) για όλους τους νέους.
ŸΝα δημιουργηθούν δημόσιοι και δωρεάν οργανωμένοι χώροι αναψυχής με ειδικό εξοπλισμό, υποδομές και εκπαιδευμένο προσωπικό για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Ÿ Οι μαθητικές εκδρομές να ενταχθούν στο σχολικό πρόγραμμα, να είναι δημόσιες και δωρεάν, να πληρώνονται από το κράτος.
Διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων στις επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων:
Πλήρη – σταθερή εργασία για όλους. ΟΧΙ στις απολύσεις.

Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.

Κατάργηση της λεγόμενης πρακτικής άσκησης που χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση των νέων εργαζομένων.
Να δημιουργηθούν δημόσιες μεταλυκειακές επαγγελματικές σχολές για τα τουριστικά επαγγέλματα.

Κατάργηση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.
Ουσιαστική προστασία των ανέργων.
Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού που διεκδικεί το ΠΑΜΕ, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά.
Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.
Μείωση του εργάσιμου χρόνου.
7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο με πλήρη μισθολογικά – ασφαλιστικά δικαιώματα.
6ωρο – 30ωρο για τα Βαρέα – Ανθυγιεινά επαγγέλματα.
6ωρη εργασία με κανονικές αποδοχές και άδεια με αποδοχές την περίοδο των εξετάσεων για τους εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές.
Ÿ Τριάντα (30) μέρες άδεια σε όλους τους εργαζόμενους και επίδομα άδειας ένα μισθό για όλους.
Ελάχιστη Σύνθεση Προσωπικού.
Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ.
Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Σύνταξη στα 55 για γυναίκες και 60 για τους άνδρες (50 και 55 για τα ΒΑΕ). Κατώτερη σύνταξη 1.050 ευρώ.

Αντίθεση στις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Τα πλοία, τα αεροπλάνα, τα τρένα και γενικά οι μεταφορές και οι υποδομές τους να γίνουν κρατική – λαϊκή περιουσία.
Να μειωθούν στο 50% τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Να δίνονται δωρεάν ακτοπλοϊκά εισιτήρια για τα μικρά παιδιά και για τους νέους που δεν εργάζονται (μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές), με μόνη προϋπόθεση την επίδειξη πάσο.
Να καταργηθούν όλα τα διόδια.
Κατάργηση του «Αll inclusive» που χρησιμοποιείται από τους μεγαλοξενοδόχους για την αύξηση της κερδοφορίας και της δύναμης τους ενάντια στους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την πολιτική της στον τομέα του τουρισμού.