Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να κοροϊδεύει στους ελαιοπαραγωγούς και γενικότερα όλους τους αγρότες ρίχνοντας πυροτεχνήματα και υποσχέσεις. Στο πλαίσιο αυτό ήταν ενταγμένη και η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Νομαρχία Κέρκυρας με την παρουσία του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ.Κιλτίδη.
Η εξαγγελία της χρηματοδότησης με 600.000€ της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών και το όψιμο ενδιαφέρον του υφυπουργού για τον Κερκυραϊκό ελαιώνα δεν μπορούν με τίποτα να δώσουν διέξοδο στην αγωνία των χιλιάδων ελαιοπαραγωγών που καθημερινά διαπιστώνουν ότι το αγροτικό εισόδημά τους εξανεμίζεται από τις εξευτελιστικές τιμές του λαδιού, την κατακόρυφη αύξηση του κόστους παραγωγής και τον αποδεκατισμό των επιδοτήσεων. Ενδεικτικό είναι το τελευταίο χαράτσι που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ σε συνεργασία με την πρασινογάλαζη ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ και με την συναίνεση των αντίστοιχων πλειοψηφιών των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών.
Την ίδια ώρα η χώρα μας έχει κατακλυστεί από εισαγόμενα με διάφορες προσμίξεις ελαιόλαδα που φτάνουν την τιμή των 6-7€ το λίτρο την στιγμή που το παραγόμενο λάδι πουλιέται στην εξευτελιστική τιμή του 1,3€ το κιλό και βρίσκεται στις αποθήκες των ελαιοπαραγωγών ή της Ένωσης.
Οι προτάσεις για προγράμματα εκσυγχρονισμού των ελαιοτριβείων, δημιουργίας τυποποιητικών μονάδων και της παραγωγής ποιοτικού λαδιού που προτείνουν από κοινού Ε.Ε., ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που η ΝΔ την ονομάζει «Άλλη γεωργία» και το ΠΑΣΟΚ «πράσινη γεωργία» είναι ασύμφορες και αποπροσανατολιστικές γι’ αυτό δεν αποτελούν εναλλακτική λύση.
Είναι ασύμφορες γιατί δεν μπορεί η κυβέρνηση από την μια να προωθεί την συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και από την άλλη για να συγκαλύψει αυτή την πολιτική να θέλει από τους ελαιοπαραγωγούς να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη τους επενδύοντας στην παραγωγή ποιοτικού λαδιού. Είναι και αποπροσανατολιστικές γιατί η ποιότητα του λαδιού δεν είναι ασύμβατη με την ποσότητα αλλά έχει στόχο να φορτώσει τις ευθύνες για τις συνέπειες της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων στους ίδιους τους ελαιοπαραγωγούς, που δεν παράγουν τάχα ποιοτικό λάδι και δεν μπορούν να το πουλήσουν σε καλές τιμές για να εξασφαλίσουν ικανοποιητικό εισόδημα.
Οι τις εξευτελιστικές τιμές του λαδιού και οι μικρομεσαίοι αγρότες ένα δρόμο έχουν να επιλέξουν. Να συσπειρωθούν μέσα από τους συλλόγους τους, τις ομοσπονδίες τους και την ΠΑΣΥ και να διεκδικήσουν λύσεις στα άμεσα και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αλλά και την ανάπτυξη μιας άλλης αγροτικής οικονομίας. Μια αγροτική οικονομία που θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες που λαού μας, θα σέβεται το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία και θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών. Να αναπτύξουν αγώνες που θα έρχονται σε ρήξη, σύγκρουση με την ΚΑΠ, τον ΠΟΕ και την αντιαγροτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων που υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών και των εμποροβιομηχάνων διεκδικώντας:
· Θεσμοθέτηση κατώτερης εγγυημένης τιμής στο λάδι με 3,5€ το κιλό το πεντάρι και 4€ τον Άσσο.
· Επιδοτήσεις συνδεδεμένες με την παραγωγή που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν βιώσιμο αγροτικό εισόδημα.
· Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής με εκτέλεση από το κράτος των αναγκαίων αγροτικών έργων υποδομής, με κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και μηχανήματα, με αφορολόγητο πετρέλαιο και χαμηλά επιτόκια της ΑΤΕ.
· Μέτρα προστασίας της εγχώριας παραγωγής από αθρόες εισαγωγές και παράνομες ελληνοποιήσεις.
· Αλλαγή του προσανατολισμού και κριτηρίων ένταξης στα κοινοτικά προγράμματα, για να έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα και να εντάσσονται οι μικρομεσαίοι αγρότες και οι εργατοαγρότες που το εξωγεωργικό τους εισόδημα είναι μικρότερο των 15.000 ευρώ.
· Άμεσο διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων και μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες.
· Κατάργηση της εισφοράς για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και της συμμετοχής στα φάρμακα
· Κατάργηση των παράνομων και «νόμιμων» χαρατσιών.Όχι στο αυθαίρετο και άδικο διαχωρισμό των ελαιοπαραγωγών στους κατά κύριο και στους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες αφού είναι γνωστό ότι στην Κέρκυρα οι περισσότεροι για να τα βγάλουν πέρα, λόγω του μικρού εισοδήματος από το λάδι, αναγκάζονται να εργάζονται σε ξενοδοχεία, οικοδομές και σε άλλες δουλειές και είναι κυρίως εργατο -αγρότες.
