Σήμερα – ή, ίσως, από αύριο, ή, το αργότερο: από Δευτέρα – μεγαλοσχήμονες και μικροσχήμονες Κερκυραίοι αιρετοί συσκέπτονται για να προπαρασκευάσουν τη Κέρκυρα για τη «μεγάλη ώρα» της Συνόδου Υπουργών των Εξωτερικών του ΟΑΣΕ…
…Τρανή υπόθεση: 56 υπουργοί και 1000 συνοδοί – δίχως αμφιβολία, και αρκετοί-αρκετές ευειδείς – ή, στο ρεζουμέ, μία απρόσμενα καλότυχη “photo opportunity”, η οποία με τίποτα δεν θα επισκιαστεί από τα ανάγωγα εκείνα αγριόχορτα που πήγαν και θέριεψαν (δίκην Βιετναμέζικης ζούγκλας) στα εράσμια βουλεβάρτα της Σπιανάδας.
Ασφαλώς, στο περιθώριο της ετεροχρονισμένης χορογραφίας των χορτοκοπτικών, στη Κέρκυρα κατοικοεδρεύουν και ορισμένοι (περίπου 120 χιλιάδες κατά την ΕΣΥΕ) «λαθρομετανάστες της Ιστορίας»: το παράδοξο είδος των πραγματικών Κερκυραίων.
Καταβλήθηκε πράγματι «συγκινητική» προσπάθεια να πειστούν οι Κορφιάτες, εξουθενωμένοι ήδη από κάματους και ηθικούς βομβαρδισμούς, ότι οι ίδιοι, «μικροί», ούτε να ατενίσουν δεν μπορούν τους «μεγίστους φωστήρας» του Κόσμου τούτου.
Το “urbi et orbi” (στη πόλη και στο κόσμο) είναι πλέον, διατείνονται, άτοπο.
Έγινε, ισχυρίζονται, με τη (διαρ)ροή της Ιστορίας, ολωσδιόλου αδιανόητο ένα «σημείο» ικανό να τέμνει τα παράλληλα, και σαφώς διαχωρισμένα, επίπεδα της πολιτικής γεωμετρίας, που αναπαριστούν τον πλανητικό μεγάκοσμο και τον τοπικό μικρόκοσμο.
Ισχυρισμοί αβάσιμοι – αφότου η γεωμετρία ξεπέρασε τον Ευκλείδη, ή οι σχετικότητες κατατρόπωσαν το Νεύτωνα. Να πως λειτουργεί ένας τριπλός, ασύμμετρος συσχετισμός:
[1] Στη Πράγα, τις 4/5/2009, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα διακήρυξε «τη δέσμευση της Αμερικής να αναζητήσει την ειρήνη και την ασφάλεια ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα – αλλά με «πρόσβαση όλων» στην «ειρηνική» πυρηνική ενέργεια.
[2] Στη Κέρκυρα, τις 11/6/2009, επαναδιατυπώθηκε (με αφορμή την περιβαλλοντική αποτίμηση των φραγμάτων) η πάγια θέση του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Κέρκυρας: ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ τις ΔΙΚΕΣ μας ευθύνες – δεν ξεσκίζουμε την (Αλβανική ή Ηπειρωτική) ενδοχώρα, για αλόγιστη άντληση νερού, για εκτόπιση των αποβλήτων μας.
[3] Στην ίδια Αλβανία, από το 2007 ως σήμερα, η ζάπλουτη Ιταλία επιχειρεί να αναβιώσει τη προπολεμική αποικιοκρατία με τον πιο εφιαλτικό τρόπο: με την εκτόπιση των «βρώμικων» αν όχι καταστροφικών εγκαταστάσεων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.
Τί σημαίνει το 1, υπό το φως του 3; Ότι βαρύτιμο πυρηνικό καύσιμο «αδρανές» (και κατά τούτο: ασφαλές!) σε 10 χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές, μπορεί να «ζωογονήσει» τα εξωφρενικά πυρηνικά πρότζεκτ των ανά τον κόσμο οικονομικών προτεκτοράτων των νεοϊμπεριαλιστικών δυνάμεων – ακόμα και στη βαλκανική μπαρουταποθήκη.
Έτσι, έστω ρητορικά ή ουτοπικά, οφείλουμε να επιστρατεύσουμε το 2: την «οικουμενική» ισχύ με την οποία από τη φύση της οπλίζεται, ως «αρχή», η αξίωση, τώρα έναντι των Ιταλών, αύριο “erga omnes” (έναντι παντός), να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Αφήστε ζωντανή τη θαλασσινή μήτρα της Αδριατικής - για όλα τα παιδιά της!
Αριστοτέλης Κοσκινάς
ΠΗΓΗ:http://www.corfutopia.gr/
