Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ- ΕΔΩΣΑΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Τις τελευταίες ημέρες αρκετά από τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με την υπόθεση μαθητή του σχολείου μας, ο οποίος επανεντάχτηκε στην Α΄ τάξη μετά από φοίτησή του στην Γ΄ Λυκείου. Λέχθηκαν πολλά ανεύθυνα και ανακριβή από διάφορες πλευρές, σπιλωθήκαν προσωπικότητες και συνειδήσεις και ουδείς δυστυχώς αναζήτησε την αλήθεια, ουδείς θέλησε να ασχοληθεί με αυτήν.
Εμείς υπεύθυνα οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την αλήθεια με όσο πιο λίγα λόγια είναι δυνατόν.
Το έτος 2006-2007 ο μαθητής φοιτούσε στην Α΄ τάξη του σχολείου μας. Η φοίτηση του, όπως και άλλων συμμαθητών του, με σχετική πράξη του συλλόγου στην καθιερωμένη συνεδρίαση του Μαΐου, κρίθηκε ανεπαρκής καθώς οι απουσίες του μαθητή είχαν υπερβεί το προβλεπόμενο εκ του νόμου όριο.
Περί τα τέλη Αυγούστου του 2007 κοινοποιείται στο σχολείο δια της Διευθύνσεως Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Ιωανίννων περί αναστολής της σχετικής πράξης του Συλλόγου των διδασκόντων του σχολείου μας, που αφορούσε το χαρακτηρισμό φοίτησης του μαθητή. Έτσι ο μαθητής προσήλθε στις εξετάσεις της Α΄ τάξης το Σεπτέμβριο μήνα. Ο μαθητής πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις, η δε επιείκεια των καθηγητών του ήταν δεδομένη, όπως προκύπτει από τον έλεγχο επίδοσης του μαθητή. Το σχολικό έτος 2007-2008 ο μαθητής φοίτησε κανονικά στη Β΄ τάξη και κατά το τρέχον σχ. έτος 2008-2009 στη Γ΄.
Στις 20-2-2009 μας κοινοποιήθηκε από το Υπ. Ε.Π.Θ., (Ενιαίος Διοικητικός Τομέας Α΄/ θμιας και Β΄/θμιας Εκπ/σης, Δ/νση Σπουδών Τμήμα Γ΄ ) δια της Δ/νσεως Β/θμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας η τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, με την οποία κληθήκαμε να εφαρμόσουμε τη δικαστική απόφαση με την οποία απορριπτόταν η αίτηση των κηδεμόνων του μαθητή (με την οποία ζητούσαν ακύρωση της πράξης των διδασκόντων που αφορούσε το χαρακτηρισμό φοίτησης του υιού τους.) Ουσιαστικά, δηλαδή, η απόφαση δικαιώνει το σύλλογο διδασκόντων του Γενικού Λυκείου Λευκίμμης ως προς την απόφαση που αφορούσε τη φοίτηση του μαθητή στο σχολείο το σχολ. έτος 2006-2007.
Επειδή δεν είμαστε νομικοί προβήκαμε άμεσα σε ερώτημα στο Υπ. Ε.Π.Θ.,( Ενιαίος Διοικητικός Τομέας Α΄/ θμιας και Β΄/θμιας Εκπ/σης, Δ/νση Σπουδών Τμήμα Γ΄) δια της Δ/νσεως Β/θμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας και ζητήσαμε διευκρινήσεις σχετικά με το σε ποια τάξη θα εντάξουμε το μαθητή. Το Υπ. Ε.Π.Θ., (Ενιαίος Διοικητικός Τομέας Α΄/ θμιας και Β΄/θμιας Εκπ/σης, Δ/νση Σπουδών Τμήμα Γ΄) μας απάντησε υπενθυμίζοντάς μας τη σχετική νομοθεσία σύμφωνα με την οποία «οι δικαστικές αποφάσεις είναι άμεσα εκτελεστές και ανατρέχουν στο χρόνο τέλεσης της πράξης». Παράλληλα με το ίδιο έγγραφο δινόταν η δυνατότητα στο σύλλογο των διδασκόντων για λόγους επιείκειας και παιδαγωγικούς λόγους να δεχτεί να συνεχίσει ο μαθητής το τρέχον σχολικό έτος τη φοίτηση του στην Α΄ τάξη, αντί να επαναλάβει την Α΄ τάξη από το επόμενο σχολικό έτος.
Ακριβώς αυτό έπραξε ο σύλλογος των διδασκόντων.
Μετά έναν και πλέον μήνα κύκλοι του Υπουργείου, που καθώς δηλώνουν δε γνώριζαν την υπόθεση, δια των τηλεοπτικών μέσων αναγγέλλουν την απόφαση του Υπουργείου για ένταξη του μαθητή στην Γ τάξη, θεωρώντας την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων δεδομένη τυπική διαδικασία. Επικαλούμενοι, επιπλέον, σχετική γνωμοδότηση που αναφέρεται στη «διακριτική ευχέρεια» του συλλόγου διδασκόντων «να ανακαλέσει ενόψει των νέων πραγματικών δεδομένων την αναμφισβήτητα νόμιμη πράξη του». (Δηλαδή ναι μεν καλώς πράξατε, αλλά…)

Και φυσικά υπάρχουν «νέα δεδομένα». Νέες ύβρεις, νέες ψυχολογικές πιέσεις, νέες σπιλώσεις συνειδήσεων…
Κάτω από ένα τέτοιο κλίμα καλούνται οι καθηγητές του σχολείου να εκπληρώσουν το παιδαγωγικό τους έργο. Ταπεινωμένοι και υποταγμένοι στις βουλήσεις της επικοινωνιακής τακτικής. Περνώντας στους μαθητές τους το μήνυμα: «κοιτάτε, όλοι είσαστε ίσοι απέναντι στο το νόμο, αλλά αν διαθέτετε και μερικά χρήματα και μία πράξη προσωρινών ασφαλιστικών μέτρων που εύκολα εξασφαλίζεται, αν κάνετε χρήση του ακριβοπληρωμένου τηλεοπτικού χρόνου υπερέχετε σαφώς των άλλων.» Εξ άλλου όλα σ’ αυτό τον τόπο γίνονται δια τηλεοπτικών ανακοινώσεων.
Τι θα πουν στους άλλους δεκατρείς συμμαθητές του ανωτέρω μαθητή, που απορρίφθηκαν με την ίδια «αναμφισβήτητα νόμιμη πράξη» του συλλόγου των διδασκόντων; Μα αυτοί ήταν παιδιά άλλου θεού. Δεν διέθεταν χρήματα οι γονείς τους ή δεν είχαν καν γονείς ενδεχομένως. Καλά να πάθουν, απαντά κανείς εκ του μακρόθεν.
Κι εμείς πώς θα αντικρίσουμε αυτούς τους μαθητές μας;
Και ποιος να νοιαστεί για αυτό;
Και ποια σημασία έχει εξ άλλου;
Και το μήνυμα περνάει πανελλαδικά: «Μάθετε τα γράμματα έξω από τα σχολεία. Ε, τι χρειάζονται κι αυτά; Και στο σπίτι το ίδιο είναι. Με λίγα χρηματάκια κάνεις μία αναστολή και μετά την υπόθεση την αναλαμβάνουν τα κανάλια. Ε, άντε και μία γνωμοδότηση. Από την Α΄ στη Γ΄! . Πάντα υπάρχουν παράθυρα». Οι αριθμοί έχασαν την απολυτότητα τους. Τι 114, τι 118, τι 218; Ε, και λίγο παραπάνω, τι πειράζει ; Το ίδιο είναι. Και ποιος θα ορίσει το ύψος του πήχη των απουσιών; Η υποκειμενική επιείκεια φυσικά. Και το μπαλάκι στους κάτω. Σε αυτούς που προσπαθούν βλακωδώς ακόμα να «κρατούν Θερμοπύλες».
Κι ύστερα. Τι χρειαζόμαστε εμείς οι δάσκαλοι του δημόσιου σχολείου; Άντε το πολύ κάποιους επιτηρητές, όχι απαραίτητα εκπαιδευτικούς,
Σίγουρα έτσι όλοι βολευόμαστε.

Όλοι, εκτός από την παιδεία.