Απαντώντας στις δηλώσεις του Βουλευτής Κέρκυρας ΚΚΕ κ. Χαραλάμπους, σχετικά με τη μη υποστήριξη του ψηφίσματος της ΝΑΣΥ στο πρόσφατο Νομαρχιακό Συμβούλιο για τον κερκυραϊκό τουρισμό, η Βουλευτής Κέρκυρας ΠΑΣΟΚ κ. Άντζελα Γκερέκου δήλωσε τα εξής:
«Όλοι γνωρίζουμε καλά ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη σε έκταση και σοβαρότητα κρίση στον Ελληνικό Τουρισμό. Επομένως, αυτό που θα περίμενε κανείς, αν μη τι άλλο, είναι οι πάντες να έχουν συναίσθηση της κατάστασης και των δυσκολιών που υπάρχουν από όλες τις πλευρές. Είναι πολύ εύκολο να λέμε όλοι μας πράγματα τα οποία “χαϊδεύουν” αυτιά και “ακούγονται ωραία” - ειδικά μάλιστα, όταν έχουμε τη βεβαιότητα ότι δεν θα κληθούμε ποτέ να τα εφαρμόσουμε στην πράξη. Είναι εντελώς απαραίτητο αυτή την κρίσιμη στιγμή, να μην κάνουμε προτάσεις οι οποίες έχουν “πάρει διαζύγιο” από την έννοια του εφικτού και της πραγματικότητας. Είναι άλλο πράγμα να παλεύουμε για βελτιώσεις των συνθηκών εργασίας και της ποιότητας ζωής μας και άλλο πράγμα να προτείνουμε εντελώς ανέφικτα και ουτοπικά πράγματα, απλά και μόνο για να ιντριγκάρουμε καταστάσεις και να επιτείνουμε το αδιέξοδο, κόβοντας κάθε δυνατότητα επικοινωνίας και συνεννόησης.
Δεν διαφωνώ με τις διαπιστώσεις των προβλημάτων οι οποίες γίνονται τόσο από το Ψήφισμα του ΝΑΣΥ (έστω και αν σε μερικά σημεία παρουσιάζονται καθ’ υπερβολή), όσο και από τον κ. Χαραλάμπους. Αδυνατώ όμως τελικά να υποστηρίξω προτάσεις, οι οποίες κινούνται εκτός κάθε πρακτικής δυνατότητας που υπάρχει τη στιγμή αυτή, όπως για παράδειγμα η “απαγόρευση του all inclusive” ή τον “τοπικό επαναπροσδιορισμό των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας”.
Σε κάθε περίπτωση, μέχρι η Κέρκυρα να απαγορεύσει το «all inclusive», μέχρι να «καταργήσουμε την ιδιοκτησία», όπως ισχυρίζεται η παράταξη της ΝΑΣΥ που υποστηρίζεται από το ΚΚΕ, και τελικά μέχρι να αποχωρήσει η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως επίσης προτείνει το ΚΚΕ, οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα των πολιτών και του τόπου με ειλικρίνεια, ρεαλισμό και κοινή λογική, χωρίς να επιλέγουμε τον δρόμο του εύκολου και «ανέξοδου» εντυπωσιασμού.
Έχει τρομερά μεγάλη διαφορά το “να λέμε με σκοπό να κάνουμε” από το “να λέμε απλά και μόνο για να λέμε”.
Από πλευράς μου τουλάχιστον, προσπαθώ να κάνω πάντοτε το πρώτο».
