Επίκαιρη επερώτηση προς τους Υπουργούς Μεταφορών & Επικοινωνιών, ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., Οικονομίας και Οικονομικών με θέμα την ανάγκη ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών μεταφορικών αναγκών κατέθεσε το σύνολο της ΚΟ του ΚΚΕ. Στην ερώτηση αναφέρουν τα εξής:
Η πολιτική του ΚΚΕ για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών μεταφορικών αναγκών, βρίσκεται στον αντίποδα της πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η στάση της κυβέρνησης, αλλά και του κάθε κόμματος, κρίνεται από το πώς απαντάνε στο βασικό ερώτημα «μεταφορές για ποιόν σκοπό;».
Για την ικανοποίηση των σύγχρονων και διευρυμένων λαϊκών αναγκών ή για την στήριξη και ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, του ατομικού ή συλλογικού κεφαλαιοκράτη. Θα είναι δηλαδή κοινωνικό αγαθό, όπως υποστηρίζει το ΚΚΕ ή εμπόρευμα όπως είναι στον καπιταλισμό, ταλαιπωρώντας με πολλούς τρόπους τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους;
Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα ζητήματα των μεταφορών, επικεντρώνεται στην ανάγκη ικανοποίησης των τριών αλληλοεξαρτώμενων αρχών, δηλαδή της ανταγωνιστικότητας, της απελευθέρωσης και της κερδοφορίας.
Αυτές ακριβώς τις αρχές επιδιώκουν να ικανοποιήσουν οι εκάστοτε ακολουθούμενες κυβερνητικές πολιτικές, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την ολοένα και πιο διευρυνόμενη εμπορευματοποίηση του μεταφορικού έργου και την επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων στις μεταφορές.
Πιο αναλυτικά:
Α.- ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:
Στο πλαίσιο του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού», οι ελληνικές κυβερνήσεις προχώρησαν:
Στην απελευθέρωση των εσωτερικών αερογραμμών.
Στην ιδιωτικοποίηση της Ο.Α., αφού προηγήθηκε η σχεδιασμένη απαξίωση της. Με τα διάφορα «προγράμματα εξυγίανσης», επέβαλαν τη συρρίκνωση του πτητικού της έργου, τη μείωση του στόλου και την εντατικοποίηση των εργαζομένων. Δημιούργησαν ευνοϊκό έδαφος για να αναπτυχθεί η Αθαθ3Π. Τεμάχισαν την καθετοποιημένη δομή του ομίλου, στην αρχή με την ιδιωτικοποίηση της «ΟΙγτηρίc 03τ.6πηα» και σήμερα με την παραχώρηση στη ΜΙG του πτητικού της έργου, της επίγειας εξυπηρέτησης και της Τεχνικής Βάσης.
Για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της Ο.Α., το κράτος, επιβαρύνοντας τους Έλληνες φορολογούμενους, ανέλαβε τόσο τα χρέη της για τα οποία ευθύνονται οι ίδιες οι κυβερνήσεις, όσο και το κόστος της πρόωρης συνταξιοδότησης, των μετατάξεων και της εθελούσιας εξόδου που προβλέπεται για το σύνολο των εργαζομένων.
Στη «νέα» Ο.Α. θα έχουμε κατάργηση των εργατικών κατακτήσεων και γενίκευσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Το όποιο πτητικό έργο, θα σχετίζεται άμεσα με τα συμφέροντα του επιχειρηματία και όχι με την κάλυψη των αναγκών, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των δρομολογίων που δεν παρουσιάζουν κερδοφόρα αποτελέσματα κι επιχειρηματικό ενδιαφέρον.Στη δημιουργία του ιδιωτικού αεροδρομίου στα Σπάτα, προχωρούν, με την ίδια μέθοδο της παραχώρησης, στη δημιουργία του νέου αεροδρομίου στο Ηράκλειο και στην παραχώρηση για εκμετάλλευση σε ιδιώτες των υπαρχόντων αεροδρομίων με τη μεγαλύτερη επιβατική κίνηση.
Β.- ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ:
Αγγίζει τα όρια του εφιάλτη για νησιώτες, ναυτεργάτες, συνολικά τους εργαζόμενους, η κατάσταση που έχουν διαμορφώσει σε βάρος των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών διαχρονικά οι κυβερνήσεις της Ν.Δ., του ΠΑ,ΣΟ.Κ., στο όνομα της ενίσχυσης της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Τόσο η σημερινή κυβέρνηση, όσο και οι προηγούμενες του ΠΑ,ΣΟ.Κ., τους φιλοδώρησαν με μύρια όσα προνόμια και νομοθετικές ρυθμίσεις, που τους δίνουν το ελεύθερο να μεταχειρίζονται τις θάλασσες σαν τσιφλίκι τους. Ειδικά από το 2001 οπότε και η κυβέρνηση του ΠΑ,ΣΟ.Κ. ψήφισε το νόμο 2932 για την εναρμόνιση του διαλυτικού κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ένωσης - τον οποίο έχει επικροτήσει και ο ΣΥΝ - με την ελληνική νομοθεσία, τον οποίο συνεχίζει να εφαρμόζει και να ενισχύει η κυβέρνηση της ΝΑ, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Οι νησιώτες, οι εκατοντάδες χιλιάδες επιβάτες, πληρώνουν κοντά ένα μισθό για ένα ακτοπλοϊκό ταξίδι. Οι τιμές των εισιτηρίων από το 2001 μέχρι το καλοκαίρι του 2008 αυξήθηκαν πάνω από 350%. Η πλειοψηφία του ακτοπλοϊκού στόλου είναι πλοία υπερήλικα και υποσυντήρητα, που απειλούν την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι περίπου 50 πλοία είναι πάνω από 31 ετών. Είναι απαράδεκτο, μετά το τραγικό πολύνεκρο ναυάγιο του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» να ταξιδεύουν ακόμα πλοία με έτος κατασκευής το 1969 όπως το επιβατηγό - οχηματαγωγό πλοίο «ΝΤΑΛΙΑΝΑ» το οποίο επιπλέον εντοπίστηκε στο τέλος του Φλεβάρη να ταξιδεύει με ρήγμα.
Επιπλέον οι εφοπλιστές λειτουργώντας ως «κράτος εν κράτει» παραβιάζουν την υποχρεωτική δεκάμηνη λειτουργία των ακτοπλοϊκών πλοίων, που προβλέπει το εκτρωματικό θεσμικό ακτοπλοϊκό πλαίσιο και αυτό μετά από τους σκληρούς αγώνες των ναυτεργατών. Από τον περασμένο Οκτώβρη του 2008 ως σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία των ναυτεργατικών σωματείων, πάνω από 40 πλοία έχουν ακινητοποιηθεί και περίπου 2000 ναυτεργάτες έχουν πεταχτεί στην ανεργία και μάλιστα εκατοντάδες από αυτούς απλήρωτοι! Ενώ στα πλοία που παραμένουν εν πλω οι εφοπλιστές προκλητικά έχουν φτάσει να αμφισβητούν ακόμα και το αυτονόητο δικαίωμα των ναυτεργατών να παίρνουν τους μισθούς τους.
Αυτή την κατάσταση έρχεται να επιβραβεύσει και να οξύνει η κυβέρνηση, αυξάνοντας τις επιδοτήσεις για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές». Φέτος, το σύνολο σχεδόν των ακτοπλόων εφοπλιστών θα χρηματοδοτηθεί με περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό είναι δυσθεώρητο, πολύ περισσότερο αν σκεφτεί κανείς ότι, την οκταετία 2000-2008, οι επιδοτήσεις από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού προς τους εφοπλιστές έφτασαν αθροιστικά στα 226.822.254,98 ευρώ. Δηλαδή για μια χρονιά, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες θα πάρουν τα μισά σχεδόν χρήματα από εκείνα που έκλεψαν από τις τσέπες του ελληνικού λαού τα περασμένα οκτώ χρόνια.
Η αντιλαϊκή αυτή πολιτική, συμβαδίζει με την ιδιωτικοποίηση των λιμένων και την παραχώρηση αυτού του νευραλγικού τομέα στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως έγινε για παράδειγμα, με την παραχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων του Ο.Λ.Π., στον κινεζικό όμιλο 0Ο800.
Γ.- ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:
Προωθείται η ευρωενωσιακή πολιτική απελευθέρωσης των σιδηροδρομικών μεταφορών. Ήδη απελευθερώνονται οι εμπορευματικές μεταφορές, ενώ από το 2010 θα πρέπει να απελευθερωθούν και οι επιβατικές μεταφορές.
Με δεδομένη την ιστορική καθυστέρηση που παρουσιάζει η Ελλάδα, η ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου, τα έργα που πραγματοποιούνται σε αυτό δεν σχετίζονται με την ανάγκη να αναδειχθεί ο σιδηρόδρομος ως το βασικό μέσο κάλυψης των μεταφορικών αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Αντίθετα, αυτά είναι ενταγμένα στη πραγματοποίηση των «διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών·», στη μετατροπή της Ελλάδας σε κόμβο διαμετακόμισης και στη μεγαλύτερη διασύνδεση της με την ευρωενωσιακή αγορά και τις αγορές των Βαλκανίων και της Αν. Ευρώπης.
Το σχέδιο της κυβέρνησης για την ανασυγκρότηση του ΟΣΕ, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, προβλέπει τη συγχώνευση των θυγατρικών και τον ταυτόχρονο εταιρικό διαχωρισμό τους, σε αυτή που θα αναλάβει την εκμετάλλευση του μεταφορικού έργου και σε αυτή που θα αναλάβει τη σιδηροδρομική υποδομή. Επίσης προβλέπεται η εθελούσια έξοδος 4000 εργαζομένων στον όμιλο, δηλαδή η απόλυση σε συνθήκες αύξησης της ανεργίας, η περικοπή των ζημιογόνων δρομολογίων και η παραχώρηση της ακίνητης περιουσίας που κατέχει σε ιδιώτες για την επιχειρηματική της εκμετάλλευση.
Δ.- ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ:
Η αντιλαϊκότητα και η αναποτελεσματικότητα της πολιτικής για τις αστικές συγκοινωνίες, επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα που χαρακτηρίζει το σύνολο των αστικών κέντρων, γίνεται μέρα με τη μέρα πιο οξύ.
Η πολυδιάσπαση των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο πολεοδομικό συγκρότημα Αθήνας - Πειραιά και η ελλιπής χρηματοδότηση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, η κατάργηση για τους νεοπροσλαμβανόμενους των συλλογικών συμβάσεων και η έλλειψη προσωπικού, τα ιδιωτικά αστικά ΚΤΕΛ που δραστηριοποιούνται στις άλλες πόλεις, η ανάθεση διαχείρισης μεταφορικού έργου στην ΤΑ. και η ιδιωτικοποίηση μέσω των ΣΔΙΤ, τομέων που αφορούν πλευρές του αστικού μεταφορικού έργου, αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά της σημερινής κατάστασης. Αυτή έχει σαν αποτέλεσμα το αστικό συγκοινωνιακό σύστημα, να είναι:Πανάκριβο για τη λαϊκή οικογένεια. Αναχρονιστικό στο σχεδιασμό και τα μέσα. Ανεπαρκές, γιατί δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων, της νεολαίας και του λαού μας.
Τέλος η δημιουργία των οδικών αξόνων μέσω των συμβάσεων παραχώρησης τους στις ιδιωτικές κοινοπραξίες, οδηγεί στη δημιουργία ιδιωτικών αυτοκινητόδρομων, τους οποίους έχει πληρώσει ο λαός, όχι μόνο για την κατασκευή τους, αλλά τους πληρώνει πανάκριβα καθημερινά εξαιτίας των υψηλών διοδίων.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η πολιτική για τις μεταφορές πρέπει να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των παρακάτω κριτηρίων:Την προστασία και τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής.
Την προτεραιότητα των μαζικών μεταφορών σε σχέση με τις ατομικές. Τη φθηνή χρήση γρήγορων και ασφαλών μεταφορών. Τη διασυνδεδεμένη και συμπληρωματική δράση όλων των ειδών μεταφοράς.Τον εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Τη σταθερή και ασφαλή εργασία, την ανάλογα ικανοποιητική αμοιβή των εργαζομένων στον κλάδο.Την εξοικονόμηση ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος.Τη σχεδιασμένη οικονομική ανάπτυξη με στόχο την εξάλειψη της περιφερειακής ανισομετρίας.
Η συνδυασμένη ικανοποίηση αυτών των κριτηρίων, μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο στα πλαίσια της Λαϊκής Οικονομίας, όπου οι μεταφορές μπορούν να συμβάλλουν στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, στην ολόπλευρη ανάπτυξη και αξιοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων, στην ισόρροπη ανάπτυξη όλων των κλάδων της οικονομίας και στο ξεπέρασμα των περιφερειακών ανισομερειών.
Η ιεράρχηση, ο προγραμματισμός και ο σχεδιασμός του κλάδου των μεταφορών, προϋποθέτει το συντονισμό όλων των επιμέρους μορφών σε έναν Ενιαίο Κρατικό Φορέα Μεταφορών, ο οποίος θα έχει την ευθύνη λειτουργίας σε συμπληρωματική και αλληλοεξαρτώμενη βάση, όλων των επιμέρους κρατικών φορέων (οδικού, συγκοινωνιακού, σιδηροδρομικού, αεροπορικού και ακτοπλοϊκού), οι οποίοι θα έχουν και
το αποκλειστικό δικαίωμα χρησιμοποίησης των εσωτερικών γραμμών και αξιοποίησης των υποδομών.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που οξύνει τα προβλήματα και καλεί τα εργατικό και λαϊκό κίνημα να απειθαρχήσουν και να απορρίψουν την ευρωενωσιακή πολιτική απελευθέρωσης των μεταφορών,
Να αντιταχθούν σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης και λειτουργίας των δημόσιων επιχειρήσεων με επιχειρηματικά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Να διεκδικήσουν την πλήρη ικανοποίηση των σύγχρονων μαζικών λαϊκών μεταφορικών αναγκών, την αποτελεσματική συγκοινωνιακή σύνδεση των απομακρυσμένων νησιών και περιοχών. Φθηνά εισιτήρια για τη λαϊκή οικογένεια, κατάργηση των διοδίων και μέτρα για τη συνολική αναβάθμιση της ασφάλειας.
Να απαιτήσουν την ικανοποίηση του συνόλου των εργασιακών, ασφαλιστικών και γενικότερα των αναγκών διαβίωσης των εργαζομένων στον κλάδο, στη βάση στόχων πάλης του ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ.
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ Υπουργοί, για την πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα των μεταφορών.
