Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Ο Κ. Φραντζής γράφει την εξέγερση της Νεολαίας

(Αρθρο- παρέμβαση του του Κώστα Φραντζή, Υπεύθυνου Τομέα Νεολαίας- Παιδείας Π.Ε.Ι.Ν. ΠΑ.ΣΟ.Κ.)

Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, ο 15άχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα «Ειδικού Φρουρού». Ο λόγος που ώθησε τον ειδικό φρουρό να πυροβολήσει, καθώς και το αν σημάδεψε απευθείας τον μαθητή ή η σφαίρα εξοστρακίστηκε (όπως αναφέρεται στο πόρισμα της βαλλιστικής εξέτασης), δεν πείθει κανέναν Έλληνα πολίτη. Κάτι που έμπρακτα έδειξε η νεολαία της Ελλάδας, κλείνοντας τα στόματα όσων ισχυρίζονταν πως πρόκειται για τη γενιά του καναπέ, του Internet και του Facebook.
Ο θάνατος του 15άχρονου μαθητή αποτέλεσε την αφορμή για μία κοινωνικοπολιτική έκρηξη, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Οι πολιτικές αιτίες, καθώς και οι πολιτικές επιλογές ή μεταρρυθμίσεις – απορυθμίσεις, οι οποίες έπεσαν σαν «το λάδι στην φωτιά», οδήγησαν τον Ελληνικό λαό στην απελπισία. Με αποτέλεσμα ο ελληνικός λαός να ξυπνήσει από το λήθαργο, να βγει στους δρόμους και να αγωνιστεί για τα δικαιώματα του, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν. Για κάποιους ίσως να μην έχουν περάσει και τόσα πολλά χρόνια αλλά για τη σημερινή νεολαία, οι μαζικές κινηματικές διαδικασίες, που οργανώθηκαν αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα δεν ήταν τίποτε άλλο από Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, τις οποίες βλέπουμε σε λευκώματα για την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις σχολικές εορτές ή σε άλλα πολιτικά άλμπουμ.
Αν αναλύσουμε την σημερινή πολιτική συγκυρία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, βρίσκουμε τις πραγματικές αιτίες που έχουμε αυτήν την κοινωνικοπολιτική έκρηξη. Ξεκινώντας από το παγκόσμιο στερέωμα αμέσως εντοπίζουμε ως πρώτη από τις αιτίες, την Διεθνή Οικονομική Κρίση που μαστίζει ολόκληρο τον πλανήτη. Η φτώχεια και η πείνα παραμένουν «χρόνιες παθήσεις» για πολλά, δυστυχώς, τριτοκοσμικά κράτη. Η ανεργία ολοένα και αυξάνεται. Στην Αμερική, για παράδειγμα, οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες όπου απασχολούνται χιλιάδες οικογενειάρχες, κλείνουν η μία πίσω από την άλλη και όσοι εργάζονται σ’ αυτές απολύονται.
Η περιβαλλοντική καταστροφή σε διεθνές επίπεδο, στην ουσία φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τους παράγοντες που διαμορφώνουν τις καθημερινές συνθήκες διαβίωσής του (στην προκειμένη περίπτωση ευθύνη φέρουν οι «μεγάλοι ηγέτες» που δεν διαμορφώνουν τα κυβερνητικά τους προγράμματα λαμβάνοντας υπ’ όψιν πρώτα απ’ όλα το περιβάλλον και την διάσωσή του ως πνεύμονα ζωής για κάθε Ήπειρο).
Τέλος, οι πόλεμοι για τον λεγόμενο «μαύρο χρυσό» αλλά και για το ποιο από όλα τα δόγματα θα επικρατήσει, έχουν ως αποτέλεσμα χιλιάδες θύματα. Παράλληλα σήμερα στον πλανήτη λειτουργούν «σύγχρονα μαυσωλεία» όπως είναι για παράδειγμα οι φυλακές στο Γκουαντάναμο. Όλα τα παραπάνω λοιπόν κάνουν τον κόσμο παγκοσμίως να νιώθει καθημερινά περισσότερη οργή και να παλεύει με όποιο μέσο διαθέτει για την Αλλαγή.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ο νεοφιλελευθερισμός που επικρατεί, αντί να δημιουργεί ασπίδες πρόληψης για τα προβλήματα που έρχονται από το διεθνές επίπεδο, δικαιολογεί την πολιτική ανεπάρκεια ή την πολιτική αδυναμία του στις διεθνείς συγκυρίες. Με μια φράση θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πλειοψηφούσα παράταξη του Ευρωκοινοβουλίου του αντί να διασφαλίζει «την Ευρώπη των πολιτών της», δημιουργεί ένα νέο ρεύμα, αυτό «της Ευρώπης που σέρνεται στις Διεθνείς συγκυρίες».
Τα τελευταία πέντε χρόνια που στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας μας βρίσκεται ο κύριος Καραμανλής και η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Ν.Δ., όλα όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω για το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό επίπεδο βρίσκουν την Ελλάδα με «ανοιχτές αγκάλες». Αναλυτικότερα, στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια, δεν εκφράστηκε μια ξεκάθαρη και υλοποιήσιμη πρόταση για την ανάκαμψη της Ελληνικής Οικονομίας. Η κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος απορροφάται όπως το νερό στο σφουγγάρι, από την οικονομική πολιτική που ακολουθεί ο κ. Αλογοσκούφης. Οικονομική πολιτική που να λαμβάνει υπ’ όψιν της την σημερινή Ελληνική πραγματικότητα δεν υπάρχει. Η σημερινή κυβέρνηση ίσως να είναι η μοναδική στον πλανήτη που δεν έχει ούτε καν έναν καταξιωμένο οικονομικό σύμβουλο για να αντιμετωπίσει την κρίση και το ενδεχόμενο «κραχ». Η Ανεργία μπορεί στις στατιστικές του υπουργείου Απασχόλησης να μειώνεται, όμως οι νέοι εργάζονται με αποδοχές που σπάνια ξεπερνούν τα 700 ευρώ.
Η Δημόσια Υγεία απαξιώνεται και υποχρηματοδοτείται. Tα νομαρχιακά νοσοκομεία σε ολόκληρη την περιφέρεια Ιονίων Νήσων αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα όπως είναι η έλλειψη νοσηλευτών, ιατρών σε εξιδικευμένα αντικείμενα, έλλείψεις σε εξιδεικεμένες μονάδες περίθαλψης και ένα σωρό άλλα προβλήματα που αιτία της μη εξάλλειψής τους είναι η υποχρηματοδότηση της Δημόσιας Υγείας.
Η Δημόσια Δωρεάν παιδεία μαραζώνει καθημερινά σε όλες της τις βαθμίδες. Ο κάθε μαθητής έρχεται από νωρίς αντιμέτωπος με ένα σύστημα εξετάσεων στις οποίες πρέπει να είναι ανταγωνιστικός και όχι παραγωγικός και επειδή, τόσο το σημερινό όσο και το χθεσινό σχολείο δεν τον καλύπτει, η μόνη λύση του είναι τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα, με μια λέξη η παραπαιδεία. Και εάν πετύχει στις εξετάσεις του και μπει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τότε έρχεται αντιμέτωπος με τα δημόσια πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. τα οποία ολοένα και απαξιώνονται. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση υποχρηματοδοτείται με αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε κτιριακές υποδομές, υλικοτεχνικές υποδομές, ελλείψεις σε μέλη Δ.Ε.Π., «ιπτάμενοι διδάσκοντες», συμβασιούχοι διδάσκοντες που για μεγάλα διαστήματα μένουν απλήρωτοι, δίδακτρα σε πολλά μεταπτυχιακά και ένα σωρό άλλα προβλήματα που είναι γνωστά σε όλους.
Πριν από δύο χρόνια η Ν.Δ. άνοιξε επιπόλαια τον διάλογο για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια τα οποία τα παρουσίασε ως μοναδική λύση για την εξυγίανση του προβλήματος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πως λοιπόν η νεολαία να μην Επαναστατήσει; Αφού καθημερινά οι νέοι πέφτουν θύματα βιασμού, όχι σεξουαλικού αλλά πνευματικού. Δεν έχουν χρόνο να αναπνεύσουν, δεν τους δίνεται η δυνατότητα να εκφραστούν, να ονειρευτούν και να ακουστούν, με αποτέλεσμα οι προτάσεις τους για την αναβάθμιση της Παιδείας αλλά και της κοινωνίας γενικότερα να πέφτουν στο κενό. Παράλληλα οι νέοι βλέπουν ένα σάπιο πολιτικό σύστημα και απαξιώνουν την πολιτική.
Οι φοιτητές που βγήκαν στους δρόμους το 2006 να διαδηλώσουν για τον Νέο Νόμο Πλαίσιο και την αναθεώρηση του Άρθρου 16, ξυλοκοπήθηκαν από τα ΜΑΤ και το πανελλήνιο σάστισε αντικρίζοντας τις εικόνες από τον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε η δίκη των Αστυνομικών που ξυλοκόπησαν τον φοιτητή και η «ζαρντινιέρα» καταδικάστηκε «παραδειγματικά.» Για ποια τυφλή Δικαιοσύνη μας μιλούν οι υπουργοί της Ν.Δ.; Ο τρόπος που αποδίδεται η Δικαιοσύνη σήμερα στην Ελλάδα αντί να καταπραΰνει την κοινή γνώμη, την οδηγεί σε έξαρση. Τα πολιτικά σκάνδαλα, που αποτελούν άλλο ένα αίτιο της σημερινής έκρηξης, θα αντιμετωπιστούν με την ίδια «τυφλή δικαιοσύνη»; Ο Ειδικός φρουρός που σκότωσε τον 15άχρονο θα δικαστεί το ίδιο παραδειγματικά με την «ζαρντινιέρα» ή θα πάρει το «τρελόχαρτο» και θα κυκλοφορεί ελεύθερος ξανά ανάμεσά μας; Ο σημερινός ρόλος της Αστυνομίας ποιος είναι άραγε; Έχουμε μια αστυνομία που μας προστατεύει ή μια αστυνομία που μας τρομοκρατεί όπως στα μαύρα χρόνια της 7ετείας; Οι υπόλοιποι θεσμοί του κράτους όπως είναι για παράδειγμα η Εκκλησία ή το Ελληνικό Κοινοβούλιο που αποτελεί τον Ναό της Δημοκρατίας επιτελούν σωστά το έργο τους; Γιατί πρόσφατα ο Εφραίμ και ΣΙΑ «λειτούργησαν» σε REAL ESTATE και ψηφοφορίες στην Βουλή πλήττονταν από ΝΟΘΕΙΑ από στελέχη της κυβερνώσας παράταξης. Πώς λοιπόν οι Έλληνες πολίτες, οι μαθητές, οι φοιτητές, η νεολαία να μην επαναστατήσουν μετά από όλα αυτά;
Ο θάνατος του μικρού Αλέξη λοιπόν αποτέλεσε μόνο την αφορμή για αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα. Ο θάνατος ενός 15άχρονου αγοριού ένωσε όλους τους μαθητές, τους φοιτητές, τους γονείς, τους εργαζόμενους της χώρας και όλοι μαζί βγήκαν στους δρόμους. Η δράση του Ειδικού Φρουρού προκάλεσε την αντίδραση ολόκληρης της κοινωνίας. Δημιουργήθηκαν ξανά μαζικές κινηματικές διαδικασίες. Το μαθητικό και το φοιτητικό κίνημα σε πρώτη φάση έβγαλε την οργή του ενάντια σε όσα συνθέτουν την Ελληνική πραγματικότητα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να συνδέεται η οργή των μαθητών και των φοιτητών με τις απαράδεκτες πράξεις των κουκουλοφόρων όπως πολύ έντεχνα προσπάθησαν και προσπαθούν να κάνουν από κοινού κυβέρνηση και η πλειοψηφία των MEDIA. Ο λόγος αυτής της σύνδεσης (μαθητών- φοιτητών-κουκουλοφόρων), είναι σαφώς ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης με απώτερο σκοπό, πρώτον την σπίλωση του καθαρού αγώνα των μαθητών και των φοιτητών και δεύτερον το να στρέψουν την μια κοινωνική ομάδα (μαθητές-φοιτητές) εναντίον της άλλης. Σ’ αυτό το σημείο επιβάλλεται να τονιστεί ότι οι κουκουλοφόροι στην πλειοψηφία τους είναι αυτοί που προκαλούν βανδαλισμούς κάτω από τα μάτια της αστυνομίας ή και δίπλα της πολλές φορές. Αυτό τονίζεται γιατί πάντα υπάρχουν οι γνωστοί άγνωστοι που συμβάλλουν στην διαμόρφωση μιας ατζέντας που εξυπηρετεί εκείνον στον οποίο κατατίθενται τα αιτήματα και οι διαφωνίες μιας διαδήλωσης.
Το ρεύμα που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα σήμερα, οφείλει να συνεχίσει τον αγώνα του για μία καλύτερη κοινωνία. Ο σημερινός του ρόλος και σκοπός είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό επιτυχής. Ευαισθητοποιήθηκε ο νεοέλληνας, βγήκε από το καβούκι του και σε όλη την Ελλάδα διοργανώθηκαν μαζικά συλλαλητήρια. Ο αυριανός στόχος όμως είναι σίγουρα η επόμενη πρόκληση.
Το σημερινό ρεύμα στο άμεσο μέλλον πρέπει να αποτελέσει ένα ρεύμα αμφισβήτησης και ανατροπής της σημερινής κατάστασης. Ένα ρεύμα που ίσως να χρειαστεί να μετατραπεί σε χείμαρρος για να ξεπλύνει το σάπιο σημερινό πολιτικό σύστημα. Πρέπει να διασφαλίσει την ενότητα και την μαζικότητα απ’ όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας. Να απομονώσει εκείνες τις «δυνάμεις» που το διασπούν και το σπιλώνουν εκ των έσω. Συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε εκείνους που θέλουν να καπηλευτούν πολιτικά- ψηφοθηρικά την σημερινή κατάσταση, διοργανώνοντας ξεχωριστά συλλαλητήρια με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται το σύνολο και σε εκείνους που συμμετέχουν στα μεγάλα συλλαλητήρια και τα χρησιμοποιούν ως εφαλτήριο για να καταστρέψουν κάθε δημόσια ή ιδιωτική περιουσία.
Κλείνοντας, επιβάλλεται να γίνει μια μικρή αναφορά στο σημερινό πολιτικό σύστημα από το οποίο όλοι άλλωστε είναι απογοητευμένοι. Η Δεξιά είναι αυτή που όλοι γνωρίζουν ή αρχίζουν τώρα να γνωρίζουν. Είναι αυτή που έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. Το ένα κομμάτι της είναι αυτό που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο στη διαφθορά, στη διαπλοκή, στην αναξιοκρατία, στη μιζέρια, στην απορύθμιση των θεσμών και του κράτους, στην υπόκλιση στα μεγάλα συμφέροντα, στην απαξίωση κάθε ιδανικού. Το άλλο κομμάτι της είναι αυτό που χρησιμοποιεί άκρατο λαϊκισμό, δίνει ευθύνες στο πρώτο κομμάτι της δεξιάς για την σημερινή κατάσταση αλλά επειδή η δίψα τους για εξουσία είναι μεγάλη, επιδιώκουν την προοπτική μιας συγκυβέρνησης με τους πρώτους.
Οι «αριστερίζουσες» παρατάξεις εντός κοινοβουλίου προσπαθούν με κάθε τρόπο να καπηλευτούν αυτόν τον αγώνα και με τις επιπόλαιες δηλώσεις του ενός ξεκινά ένας φαύλος κύκλος αντιπαραθέσεων μεταξύ τους που δεν οδηγεί πουθενά. Οι μεν απαγκιστρωμένοι σε ένα στείρο δογματισμό ο οποίος τους οδηγεί στο να χαρακτηριστούν «διασπαστές του γενικού ρεύματος» που έχει δημιουργηθεί, και οι δε αναζητούν ακόμα τόσο την χρυσή τομή για να βαδίσουν ενιαία όσο και την πολιτικοϊδεολογική τους ταυτότητα αλλά και τον στόχο τους.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην σημερινή συγκυρία ευνοείται από το γεγονός ότι όλα δείχνουν πως θα είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Όμως αυτός είναι άραγε ο στόχος ενός μεγάλου δημοκρατικού και προοδευτικού κινήματος; Η νίκη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως έχει πει και ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, ιδρύθηκε για να υπηρετεί τον λαό και την πατρίδα. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα οφείλει να είναι αυτήν την στιγμή μέσα στο κίνημα! Να αφουγκράζεται τα θέλω της νεολαίας και της κοινωνίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν αποτελεί απλά και μόνο την εναλλακτική λύση για τον Ελληνικό λαό. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ο λαός! Είναι κίνημα λαού! Θα κυβερνήσει ξανά στα πλαίσια της λαϊκής κυριαρχίας! ΠΑ.ΣΟ.Κ. - ΛΑΟΣ- ΕΞΟΥΣΙΑ! Η εξουσία από τον λαό για τον λαό και όχι η εξουσία για την εξουσία και τα μεγάλα συμφέροντα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτή την στιγμή με αίσθημα ευθύνης, με τις εμπειρίες τόσο του μακρινού όσο και του κοντινού παρελθόντος είναι πολύ πιο ώριμο, αφού πάρει την εντολή από τον Ελληνικό λαό να βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο που έχει επέλθει. Με μπροστάρηδες τους νέους που πια απέδειξαν ότι δεν είναι χειροκροτητές αλλά πρωταγωνιστές. Η Νέα Γενιά ξαναδίνει ενωμένη το παρόν, πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες καλούμε σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, σε συντονισμό με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις- πρωτοβουλίες που δραστηριοποιούνται σε όλο το Ιόνιο Πέλαγος, την κοιτίδα του ριζοσπαστισμού και της Δημοκρατίας. Όποιος πρόκειται να συμβιβαστεί ας κάτσει πίσω. Εμείς θα προχωρήσουμε μπροστά!