Εχω γράψει πολλές φορές για την ανάγκη απομάκρυνσης των Φυλακών από τη σημερινή τους θέση.
Εχω γράψει πολλές φορές για την ανάγκη να υπάρξει κοινωνικός έλεγχος στις φυλακές, εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας, των κομμάτων, της αυτοδιοίκησης, των φορέων κλπ.
Εχω γράψει πολλές φορές για την ανάγκη να μάθουμε και να μάθουν όλοι σε αυτή τη χώρα, ότι ένας που μπαίνει φυλακή, χάνει απλώς την ελευθερία του για κάποιο αδίκημα που διέπραξε. Επειδή κάποιος μπαίνει φυλακή, δε σημαίνει ότι χάνει αυτομάτως και όλα τα άλλα δικαιώματά του όπως στη ζωή, στην εργασία, στην αξιοπρέπεια.
Η πολιτεία και η δικαιοσύνη δεν επέβαλλαν άλλες ποινές πλην της στέρησης της ελευθερίας δια του εγκλεισμού σε φυλακή. Ως εκεί.
Σήμερα όλοι ξέρουμε πια τι συμβαίνει σε κάθε φυλακή της χώρας. Ολοι κάτι έχουμε ακούσει και κάτι έχουμε διαβάσει. Κανείς δεν είναι απληροφόρητος και κανείς δεν μπορεί να πει "δεν ξέρω".
Σήμερα λοιπόν που ξέρουμε όλοι, ειδικά εδώ στην Κέρκυρα, τι είδους φυλακή είναι, που ξέρουμε τι αγώνες δόθηκαν στο παρελθόν για να καταργηθούν, να κλείσουν, να μεταφερθούν αλλού, να χτιστούν νέες πιο ανθρώπινες, να γίνουν μουσείο, να λυθούν πολλά προβλήματα (κυκλοφοριακό κλπ), δεν μπορεί να μένουν απαθείς, ακίνητοι και στάσιμοι. Ας θυμηθούμε:
Ξέρουμε ότι δόθηκαν από τον αείμνηστο Ε. Γιαννόπουλο χρήματα για την αγορά οικοπέδου, όπου θα ανεγείρονταν νέες φυλακές. Φυσικά έμειναν αναξιοποίητα για 10 χρόνια, μέχρι που τα πήραν πίσω. Και χάθηκε άλλα μία ευκαιρία για την Κέρκυρα.
Σήμερα, μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης, η Κέρκυρα αν ζητήσει χρήματα, για ανέγερση νέων φυλακών, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί γελοίος τόπος, το λιγότερο.....
Παρά ταύτα, το αίτημα για κοινωνικό έλεγχο παραμένει. Και παραμένει αδικαίωτο. Και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ.
