Εκδήλωση με κείμενα, τραγούδια, προβολή διαφανειών πραγματοποίησαν τα μαθητικά συμβούλια των τριών Γενικών Λυκείων της πόλης σε συνεργασία με το Δημοτικό Συμβούλιο Νέων, στο Δημοτικό Θέατρο.
Το Θέατρο γέμισε από νεολαία που παρακολούθησε εντυπωσιασμένη τις προβολές αλλά και τα κείμενα και τα τραγούδια.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Εξάλλου, για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ανακοίνωση εξέδωσε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην οποία αναφέρει:
"Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά καθενός είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβρη του 1973.
Τριάντα πέντε χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο συγκινεί, εμπνέει, θυμίζει πως τα οράματα τού τότε είναι ακόμα και σήμερα επίκαιρα. Κόντρα σε όσους επιδιώκουν, τη διαγραφή της ιστορικής μνήμης και τις ευθύνες του ιμπεριαλισμού που οδήγησε στη Χούντα, εμείς διδασκόμαστε απ' αυτήν και ξέρουμε ότι: η καλύτερη τιμή στο Νοέμβρη είναι σήμερα η πάλη για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το Πολυτεχνείο ζει μέσα στους αγώνες, τους σημερινούς και τους αυριανούς, για ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη, στους αγώνες για υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών κατακτήσεων, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών, στη σκληρή αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του πολέμου και του νεοφιλελευθερισμού.
Τα επίκαιρα διδάγματα του Πολυτεχνείου μάς δείχνουν πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί. Μπορεί και πρέπει να παραμερίσει τις σειρήνες του συμβιβασμού και της υποταγής. Μπορεί και πρέπει να πάρει την υπόθεση των αγώνων στα χέρια του. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, η μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τροφοδοτείται από τους αγώνες της ζωντανής εκπαίδευσης με το σύγχρονο νόημα του συνθήματος «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία». Αγώνες για την παιδεία, για το εισόδημα, για τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ειδικά σήμερα, που αμφισβητούνται με βίαιο τρόπο τα κοινωνικά δικαιώματα και οι δημοκρατικές κατακτήσεις δεκαετιών και επιδιώκεται η πλήρης υποταγή τους στις επιταγές της αγοράς, η ιδιωτικοποίησή τους και η λειτουργία τους με επιχειρηματικά κριτήρια.
Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιδικτατορικής πάλης και συμβολίζει, όχι μόνο έναν ηρωικό αγώνα αλλά και την ενότητα όλων των δημοκρατών. Το Πολυτεχνείο ζει. Ζει μέσα στις καρδιές όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται ότι η ελευθερία είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να αγωνίζεται κανείς.
Το Νοέμβρη του '73, η εξέγερση κατεστάλη βίαια, όμως, καταγράφηκε ως δυνατότητα αντίστασης και ανατροπής. Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για τη δημοκρατία και την ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό.
Ο ΑΓΩΝΑΣ
για ενιαία δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση για όλους, χωρίς αποκλεισμούς,
ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης,
για μόνιμη και σταθερή εργασία,
για να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας,
για αύξηση των δαπανών για την παιδεία,
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
«Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία. Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία». .
Το Θέατρο γέμισε από νεολαία που παρακολούθησε εντυπωσιασμένη τις προβολές αλλά και τα κείμενα και τα τραγούδια.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Εξάλλου, για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ανακοίνωση εξέδωσε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην οποία αναφέρει:
"Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά καθενός είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβρη του 1973.
Τριάντα πέντε χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο συγκινεί, εμπνέει, θυμίζει πως τα οράματα τού τότε είναι ακόμα και σήμερα επίκαιρα. Κόντρα σε όσους επιδιώκουν, τη διαγραφή της ιστορικής μνήμης και τις ευθύνες του ιμπεριαλισμού που οδήγησε στη Χούντα, εμείς διδασκόμαστε απ' αυτήν και ξέρουμε ότι: η καλύτερη τιμή στο Νοέμβρη είναι σήμερα η πάλη για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το Πολυτεχνείο ζει μέσα στους αγώνες, τους σημερινούς και τους αυριανούς, για ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη, στους αγώνες για υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών κατακτήσεων, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών, στη σκληρή αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του πολέμου και του νεοφιλελευθερισμού.
Τα επίκαιρα διδάγματα του Πολυτεχνείου μάς δείχνουν πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί. Μπορεί και πρέπει να παραμερίσει τις σειρήνες του συμβιβασμού και της υποταγής. Μπορεί και πρέπει να πάρει την υπόθεση των αγώνων στα χέρια του. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, η μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τροφοδοτείται από τους αγώνες της ζωντανής εκπαίδευσης με το σύγχρονο νόημα του συνθήματος «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία». Αγώνες για την παιδεία, για το εισόδημα, για τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ειδικά σήμερα, που αμφισβητούνται με βίαιο τρόπο τα κοινωνικά δικαιώματα και οι δημοκρατικές κατακτήσεις δεκαετιών και επιδιώκεται η πλήρης υποταγή τους στις επιταγές της αγοράς, η ιδιωτικοποίησή τους και η λειτουργία τους με επιχειρηματικά κριτήρια.
Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιδικτατορικής πάλης και συμβολίζει, όχι μόνο έναν ηρωικό αγώνα αλλά και την ενότητα όλων των δημοκρατών. Το Πολυτεχνείο ζει. Ζει μέσα στις καρδιές όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται ότι η ελευθερία είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να αγωνίζεται κανείς.
Το Νοέμβρη του '73, η εξέγερση κατεστάλη βίαια, όμως, καταγράφηκε ως δυνατότητα αντίστασης και ανατροπής. Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για τη δημοκρατία και την ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό.
Ο ΑΓΩΝΑΣ
για ενιαία δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση για όλους, χωρίς αποκλεισμούς,
ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης,
για μόνιμη και σταθερή εργασία,
για να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας,
για αύξηση των δαπανών για την παιδεία,
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
«Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία. Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία». .
