Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Παρουσιάζουμε όλη την επιστολή του Χρύσανθου Σαρλή προς τον κ. Μικάλεφ για το θέμα του μνημείου της Acqui

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΣΑΡΛΗ ΣΤΟΝ Σ. ΜΙΚΑΛΕΦ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ACQUI ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ….ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ…. ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, ΤΟΥ ΝΟΜΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ

Στις 29 Αυγούστου 2008 ο Χρύσανθος Σαρλής απέστειλε στον Δήμαρχο Κερκυραίων επιστολή στην οποία αναφέρεται σε ζητήματα που αφορούν τη μεραρχία Ακουι και την τοποθέτηση μνημείου στον Κήπο του Λαού. Στην επιστολή αναφέρονται τα εξής:
Προς
Τον Αξιότιμο κ. Δήμαρχο Κερκυραίων Σωτήριο Μικάλεφ
Κύριε Δήμαρχε
Κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης όλες οι μέχρι σήμερα δημοτικές αρχές του Δήμου Κερκυραίων, επεδίωξαν και επέτυχαν την σύναψη στενών (αδελφοποιημένων) σχέσεων με ιταλικούς δήμους ή ανταποκρίθηκαν σε προτάσεις σύναψης τέτοιων σχέσεων, προερχόμενες από ιταλικές πόλεις.
Στα πλαίσια αυτά ο Δήμος Κερκυραίων έχει αδελφοποιηθεί με το Κάπρι (επί δημαρχίας Σπ. Ραθ), το Μπάρι (επί δημαρχίας Γιαν. Κούρκουλου), το Μπρίντιζι και Καροβίνιο (επί δημαρχείας Χρ. Σαρλή) κι έχει δρομολογηθεί η αδελφοποίηση με τη Βερόνα, το Λέτσε και την Καλίπολη.
Ακόμα στενές σχέσεις αναπτύχθηκαν μεταξύ του Δήμου μας και των Ιταλικών Περιφερειών του Βένετο και της Απουλίας.
Οι πρωτοβουλίες αυτές έχουν συμβάλλει σημαντικά στη σύσφιξη των φιλικών σχέσεων του Ελληνικού και του Ιταλικού Λαού.
Σχέσεις πολύτιμες και απαραίτητες στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της καλής γειτονίας των δύο ιστορικών Λαών που περιλαμβάνουν ευρύ περιεχόμενο πολιτιστικών, οικονομικών και κοινωνικών δράσεων και ανταλλαγών.
Το οικοδόμημα αυτό, που έχει άμεση αντανάκλαση στην οικονομία της Κέρκυρας, μπορεί να απειληθεί από αδόκητες και λανθασμένες ή αψυχολόγητες κινήσεις και πρωτοβουλίες που δεν έχουν επαρκή έδραση και αποδοχή στην ψυχή του Κερκυραϊκού Λαού.
Αναφέρομαι στην περίπτωση του μνημείου που αποτελεί προσφορά του Εθνικού Συνδέσμου της μεραρχίας «Αcqui».
Ύστερα από την απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής (22.8.2008), περί ορισμού τριμελούς άτυπης επιτροπής προκειμένου να εισηγηθεί την τελική θέση εγκατάστασης του γλυπτού του μνημείου, μετά τις προηγηθείσες από 7.9.2007 και 14.7.2008 αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Κερκυραίων,- στην οποία ορίστηκα μέλος- αφού μελέτησα τα έγγραφα του σχετικού φακέλου, αισθάνομαι την υποχρέωση να σας επισημάνω τα ακόλουθα:
1. Οι αποφάσεις του Δημοτικού συμβουλίου βασίστηκαν: η πρώτη σε εισήγηση της Επιτροπής πόλης Δήμου Κερκυραίων και η δεύτερη σε έγγραφο των τεχνικών υπηρεσιών του δήμου. Δεν υπάρχει εισήγηση υπεύθυνης ιστορικής τεκμηρίωσης των γεγονότων της 8ης- 27ης Σεπτεμβρίου 1943, σε σχέση με τα ιταλικά στρατεύματα που κατείχαν τότε την Κέρκυρα που να δικαιολογεί την ανέγερση κοινού Ελληνοϊταλικού μνημείου αναφοράς σ’ αυτά τα γεγονότα.
Και στις δύο αποφάσεις, εξ άλλου, υπάρχει ισχυρή μειοψηφία δημοτικών συμβούλων, που απηχεί ανάλογη αρνητική θέση μερίδας της κοινής γνώμης.
2. Αυτά καθ’ αυτά τα γεγονότα του μοιραίου για την Κέρκυρα Σεπτέμβρη 1943, εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται από διαφορετικά πρίσματα.
Η αναγγελία της Ιταλικής ανακωχής (8.9.1943) έπρεπε να σημάνει και το τέλος της ιταλικής κατοχής. Τούτο όμως δεν συνέβη. Η Ιταλία θέλησε τότε να διατηρήσει την στρατιωτική παρουσία της στα Επτάνησα, στα πλαίσια του «ειδικού» καθεστώτος που είχε εγκαταστήσει σ’ αυτά, από την άνοιξη του 1941.
Τα γεγονότα εξελίχθηκαν με συνέπειες τραγικές για την Κέρκυρα και τον Κερκυραϊκό Λαό, ο οποίος ανίσχυρος να εμποδίσει την καταστροφή που ακολούθησε μετεβλήθη σε τραγικό θύμα.
Τις μεγαλύτερες καταστροφές υπέστη η πόλη της Κέρκυρας και τα προάστειά της, από τους συνεχείς βομβαρδισμούς των γερμανικών αεροπλάνων, με αποκορύφωμα τον τρομακτικό βομβαρδισμό της με εμπρηστικές βόμβες, τη νύκτα της 13ης προς 14ης Σεπτέμβρη 1943. Μεγάλο αριθμό θυμάτων είχαν και τα ιταλικά στρατεύματα, τα οποία αντιμετωπίστηκαν με σκληρότητα, βαρβαρότητα και πρωτοφανή εκδικητικότητα από τους πρώην συμμάχους τους, γερμανούς.
Η γερμανική αγριότητα και εκδικητικότητα απέναντι στην Κέρκυρα και τον ιταλικό στρατό ίσως είναι το κοινό σημείο των ημερών εκείνων ανάμεσα στους Κερκυραίους και τους Ιταλούς.
Είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο όμως να θεωρηθεί ως βάση για την ανέγερση κοινού μνημείου υπέρ της Ελληνοϊταλικής Φιλίας.
3. Δεν υπάρχει επίσημη ανάμειξη του Δήμου Βερόνας, που θα μπορούσε να στηρίξει προσφορά του γλυπτού στα πλαίσια της αδελφικής φιλίας των δύο πόλεων και κατ’ επέκταση των δύο Λαών και να υπάρξει έτσι απαγκίστρωση από την ευθεία αναφορά στα γεγονότα του 43.
4. Οι προτεινόμενες επιγραφές στη βάση του μνημείου, αναφερόμενες στην μεραρχία Acqui αφ’ ενός και τους Κερκυραίους αφ’ ετέρου δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και παράγουν ιστορική «αμηχανία»…
5. Όπως συνέβη και στην Κεφαλληνία οι Ιταλοί δικαιούνται να τιμήσουν και στην Κέρκυρα τους νεκρούς των, από τα πολεμικά γεγονότα του Σεπτέμβρη του 1943. Ολόκληρη η Ευρώπη είναι διάσπαρτη από τέτοια φιλοξενούμενα μνημεία και νεκροταφεία πεσόντων του χθεσινού αντιπάλου.
Το μνημείο σ’ αυτή την περίπτωση, όπως και στην Κεφαλληνία, πρέπει να απηχεί τα ιστορικά γεγονότα και να είναι σε αναλογία με αυτά, δεν μπορεί όμως να αποτελεί κύρια αναφορά στην Ελληνοϊταλική φιλία.
Στην επιγραφή του, εκτός της αναφοράς στους πεσόντες της μεραρχίας στην Κέρκυρα, πρέπει να καταχωρείται και έκφραση συγγνώμης για την κατοχή του τόπου μας και να μνημονεύεται η μεγαθυμία του Κερκυραϊκού Λαού, ο οποίος τον Σεπτέμβρη εκείνο, με κίνδυνο ζωής διέσωσε και στη συνέχεια περιέθαλψε πολλούς καταδιωκόμενους από τους γερμανούς, ιταλούς στρατιώτες.
Κατά συνέπεια, ως έχουν σήμερα τα πράγματα, θεωρώ ότι το θέμα του γλυπτού- μνημείου, δρομολογείται σε τελείως εσφαλμένη βάση, η οποία απειλεί να προκαλέσει συνεχή ζητήματα και αντιδράσεις εδώ και να βάλει σε κλυδωνισμό τις πολύ καλές σήμερα σχέσεις μας με τις προαναφερθείσες ιταλικές πόλεις και ως εκ τούτου χρήζει επανεξέτασης και προσαρμογής στις σωστές ιστορικές διαστάσεις.
Εάν αυτό δεν είναι εφικτό να γίνει μέχρι την προσεχή επέτειο των γεγονότων του Σεπτεμβρίου 43, (τέτοιο ενδεχόμενο θεωρώ μόνο την περίπτωση το γλυπτό να αφιερωθεί στην αδελφική φιλία των δύο πόλεων Κέρκυρας και Βερόνας, χωρίς αναφορά), η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να αναβληθεί η εγκατάσταση του «γλυπτού».

Κέρκυρα 29 Αυγούστου 2008
Με τιμή
Χρύσανθος Σαρλής
Δημοτικός Σύμβουλος
Επικεφαλής της δημ. Παράταξης
«Επιστροφή στο Μέλλον
ΠΑΚ- ΔΗΜΜΕΤΕΧΩ»