Το πολιτικό τοπίο στην Κέρκυρα έχει βαρύνει το τελευταίο οκτάμηνο. Αιτίες υπάρχουν πολλές και σαν τέτοιες μπορούν να αναφερθούν:
1. Η αποκάλυψη της «Ε» σύμφωνα με την οποία ο Σύνδεσμος Καθαριότητας και ο Πρόεδρός του και Δήμαρχος Κερκυραίων ζήτησε αστυνομική συνδρομή για την εκτέλεση του έργου του ΧΥΤΑ Λευκίμμης.
2. Τα αλλεπάλληλα επεισόδια τα οποία έχουν γίνει ως τώρα με αποτέλεσμα το θάνατο της άτυχης Μαρίας.
3. Η δήλωση των Δημάρχων περί «αναγκαστικού χειρισμού» σε μία προσπάθεια να αποποιηθούν των ευθυνών τους για τις πολιτικές επιλογές (βλέπε Περιφερειακός Σχεδιασμός) αλλά και την αδυναμία παρέμβασης όταν η κατάσταση ξέφευγε από κάθε πολιτικό έλεγχο.
4. Η μη παραίτηση από ευθιξία κανενός.
5. Η αίσθηση ότι πια όλοι οι Δήμαρχοι έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ευθυγραμμιστεί με την κυβερνητική πολιτική η οποία προκαλεί το λαϊκό αίσθημα αφού ως τώρα σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο εμφανίζεται ιδιαίτερα σκληρή και ανάλγητη.
6. Η αίσθηση ότι δεν υπάρχει ενημέρωση των πολιτών συνολικά για τα σχέδια που αφορούν τον Καποδίστρια 2 ήτοι τις συνενώσεις των Δήμων με στόχο τη μείωσή τους στο 50% περίπου για την Κέρκυρα. Οι πληροφορίες είναι ελάχιστες και τα μόνο γνωστά είναι όσα αφορούν τις συζητήσεις στα πλαίσια της ΚΕΔΚΕ ή της ΚΕΔΚΕ και των Υπουργείων.
7. Οι Δήμοι αδυνατούν να διαχειριστούν υποθέσεις που άπτονται των συμβατικών του υποχρεώσεων προς τους δημότες τους όπως η διαχείριση των απορριμμάτων και η ύδρευση- αποχέτευση. Στα πλαίσια αυτά, ακόμα παραμένει (για πόσο ακόμα άραγε;), σε εκκρεμότητα η επίλυση του υδρευτικού της Κέρκυρας μέσα από την υλοποίηση της απόφασης για την κατασκευή φραγμάτων. Ακόμα δεν έχει τελειώσει η υπόθεση με την διαχείριση των απορριμμάτων της Κέρκυρας γεγονός που έχει προκαλέσει όλα όσα διαδραματίζονται τους τελευταίους 8 μήνες. Κι ακόμα τα αποχετευτικά όλων των Δήμων δεν έχουν ολοκληρωθεί. Με άλλα λόγια πολλοί δήμοι και ακόμα πιο πολλά δημοτικά διαμερίσματα δεν έχουν αποχέτευση. 8. Ειδικά στο Δήμο Κερκυραίων η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Τα οικονομικά του βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, τα μέτρα έχουν ληφθεί (δάνεια) δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα, επί δύο χρόνια πολλές φορές ο Δήμος βρέθηκε απέναντι στους εργαζόμενους οι οποίοι εξέφραζαν με δυνατή φωνή την φόβο τους για το εργασιακό και ασφαλιστικό τους μέλλον. Το κλίμα στο Δήμο Κερκυραίων φορτίζεται ιδιαίτερα και λόγω της υπόθεσης με την πρόσκληση των αστυνομικών δυνάμεων για το έργο του ΧΥΤΑ Λευκίμμης, αλλά και λόγω της έλλειψης πλέον ψυχικής και πολιτικής ομοψυχίας μεταξύ των μελών της δημοτικής πλειοψηφίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη έχουν παραιτηθεί από τη θέση του Αντιδημάρχου που κατείχαν με ανάθεση του Δημάρχου δύο μέλη της ενώ κι άλλα μέλη της δημοτικής πλειοψηφίας δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο να υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους. Πώς λέγεται αυτό; Πολιτική χρεωκοπία, το λιγότερο.
ΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Ποια είναι η λύση στο αίνιγμα; Πολλοί σκέπτονται και ξανασκέπτονται τη λύση του αινίγματος. Και όλοι συνδέουν την πιθανή λύση με τις εξελίξεις που αφορούν τις συνενώσεις των Δήμων. Αυτό είναι το «λαϊτ» σχέδιο. Διότι το «χαρντ» σχέδιο περιλαμβάνει κάτι πολύ πιο δραστικό: τις παραιτήσεις όλων των Δημάρχων ή αν δεν παραιτηθούν, την αντικατάστασή τους στις επόμενες δημοτικές εκλογές όποτε και αν αυτές γίνουν. Κανένας Δήμαρχος από τους σημερινούς δε θα είναι υποψήφιος και δε θα στηριχθεί λένε και ξαναλένε μετ’ επιτάσεως οι δημοσιογραφικές πληροφορίες. Ειδικότερα δε στους δήμους Λευκιμμαίων θεωρείται ότι ο νυν Δήμαρχος δεν έχει καμία τύχη στις επόμενες εκλογές. Το αυτό ισχύει και για το Δήμο Κερκυραίων καθώς πια έχει ανέβει κατακόρυφα η λαϊκή δυσαρέσκεια. Κι αν αυτά είναι η κορυφή του παγόβουνου, η πολιτική στόχευση είναι περισσότερο από εμφανής: αλλαγή όλου του πολιτικού προσωπικού της αυτοδιοίκησης και το πολιτικού κλίματος στο νομό. Μόνον έτσι υπάρχει ελπίδα για τα επόμενα 20-30 χρόνια.
Το εγχείρημα δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε απλό. Είναι όμως μία πρώτη προσέγγιση καθώς εκτιμάται ότι από το 2002 και μετά και ειδικά στην πόλη της Κέρκυρας δεν προέκυψαν θετικά αλλά αρνητικά στοιχεία για την πόλη, ενώ οι περιφερειακοί δήμοι λειτούργησαν, σε κρίσιμες στιγμές ως ο μακρύς βραχίονας του κράτους με κορυφαίο παράδειγμα την υπόθεση της Λευκίμμης.
Με άλλα λόγια, για να ξαναβρεί ο λαός τη χαμένη του πολιτική αυτοπεποίθηση και ισχύ πρέπει να δει κατακλυσμιαίες αλλαγές που θα συνοδεύονται και με ριζοσπαστικές αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση σε επίπεδο προσώπων. Ακόμα υπάρχει χρόνος ικανός για το λαό, που χρειάζεται να σκεφτεί πλέον πολύ σοβαρά όλα όσα έχουν συμβεί και να πάρει τις αποφάσεις του.
